Leeftijd van een ster gemeten dankzij aardbevingen

De leeftijd van een ster , een rode reus die het einde van zijn leven nadert, is gemeten dankzij zijn ' aardbevingen ', dat wil zeggen kleine interne oscillaties , en voor het eerst is de aldus geschatte leeftijd vergeleken met traditionele technieken, die het nadeel hebben dat ze alleen bruikbaar zijn wanneer er andere sterren rond de eerste draaien. Het resultaat toont aan dat deze methode, asteroseismologie genaamd, betrouwbaar en nauwkeurig is, maar de implicaties gaan veel verder dan de simpele leeftijd van een ster: deze techniek zal ons in feite in staat stellen om duizenden oude sterren in de Melkweg te analyseren , en zo de evolutie van ons sterrenstelsel over duizenden jaren te reconstrueren . De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Astronomy & Astrophysics, werd geleid door Italië dankzij de Universiteit van Bologna, met de deelname van het Nationaal Instituut voor Astrofysica. Het meten van de massa van een solitaire ster is zeer ingewikkeld: als er geen andere begeleidende sterren zijn , is het in feite niet mogelijk om de klassieke methode gebaseerd op de wetten van de zwaartekracht te gebruiken. Maar er is nog een andere manier , die gebruikmaakt van de kleine lichtvariaties die worden veroorzaakt door interne oscillaties . " Sterren trillen op een vergelijkbare manier als muziekinstrumenten : akoestische golven planten zich erin voort en laten de hele structuur trillen ", zegt Andrea Miglio van de Universiteit van Bologna, een van de auteurs van de studie onder leiding van Jeppe Sinkbæk Thomsen. "Deze oscillaties resoneren op verschillende frequenties, afhankelijk van de interne eigenschappen van de ster, net zoals het geluid van een instrument afhangt van zijn vorm, grootte en materiaal. Door deze frequenties te bestuderen", vervolgt Miglio, "kunnen we de massa ervan bepalen en daarmee de leeftijd ervan schatten."