Psycholoog: Langer wachten kan zelfs de motivatie van astronauten vergroten

Lang wachten op de voltooiing van een taak verzwakt over het algemeen de betrokkenheid. Als de taak echter belangrijk is, zoals in het geval van astronauten, en de motivatie sterk is en strookt met de waarden, dan kunnen obstakels – zij het niet te veel – de motivatie versterken en helpen de focus te behouden, vertelde dr. Ewa Szumowska van de Jagiellonische Universiteit aan PAP.

Zoals gemeld door Axiom Space, zal de Ax-4-missie, waaraan een Pool, Sławosz Uznański-Wiśniewski, deelneemt, niet eerder dan zondag 22 juni in een baan om de aarde worden gelanceerd. De lancering is al meerdere keren uitgesteld. Aanvankelijk was de vlucht van de Falcon 9-raket, die de Dragon-capsule met de bemanning in een baan om de aarde moet brengen, gepland voor 29 mei, en vervolgens voor 8, 10 en 11 juni. Latere officiële aankondigingen spraken van een lancering op zijn vroegst op 19 juni. De bemanning van de missie, d.w.z. de astronauten en enkele tientallen andere mensen, zit al sinds eind mei in quarantaine in afwachting van de lancering, waaraan vele maanden van voorbereidingen voorafgingen.

"We weten uit de motivatietheorie dat dergelijk uitgesteld, langdurig wachten op de voltooiing van een taak doorgaans de betrokkenheid verzwakt. Als de begindatum voortdurend wordt uitgesteld, kan dit theoretisch het gevoel dat het ooit zal gebeuren verminderen en onzekerheid oproepen. Het uitstellen van iets dat belangrijk en langverwacht is, genereert ook frustratie, wat over het algemeen niet bevorderlijk is voor de motivatie, hoewel dit niet altijd het geval hoeft te zijn", vertelde dr. Ewa Szumowska van het Instituut voor Psychologie van de Jagiellonische Universiteit, wiens wetenschappelijke werk zich onder andere richt op motivatie en multitasking, aan PAP.

Een belangrijk onderdeel van motivatie – zo legde ze uit – is het geloof dat het doel bereikt zal worden. Als de motivatie ook heel sterk is, sterk geïnternaliseerd, dat wil zeggen consistent met de waarden van de persoon, met zijn of haar doelen, dan hoeft het niet zo te zijn dat obstakels of langdurig wachten de motivatie en het vasthouden van de focus zullen verminderen.

"Het kan hetzelfde blijven ondanks moeilijkheden. Soms kunnen extra obstakels, in het geval van zulke belangrijke, uitzonderlijke doelen, de motivatie zelfs vergroten. Het lijkt ons dan dat hoe meer moeite we doen, hoe harder we proberen, hoe meer het bewijst dat we erom geven", beschreef de geïnterviewde aan PAP.

Langdurig wachten is zeker een uitdaging voor het lichaam, omdat je in een staat van verwachting en concentratie, maar ook emotionele en cognitieve spanning moet blijven.

Astronauten zijn hier zeker voor getraind, dus ik denk dat het voor hen makkelijker is dan voor de gemiddelde persoon zonder een dergelijke voorbereiding. Wat belangrijk is, is hoe je met deze spanning omgaat: een routine aanhouden, trainen, procedures oefenen, je blijven voorbereiden, stressmanagementtechnieken gebruiken, wat waarschijnlijk een belangrijk onderdeel is van zo'n voorbereiding. Ik vermoed echter dat wachten niet de grootste emotionele last is die je tijdens zo'n missie kunt tegenkomen. Astronauten moeten ook voorbereid zijn op ergere, veel stressvollere omstandigheden. Maar plotselinge stress, die mobilisatie bevordert, een kritieke situatie waarbij je je moet spannen en de situatie moet overwinnen, is ook anders. Een chronische, langdurige staat van spanning kan verraderlijker zijn," merkte de psycholoog op.

Hoewel de astronauten, samen met een groot deel van het personeel dat de vlucht naar het internationale ruimtestation ISS begeleidt, sinds eind mei in quarantaine zitten, is de onderzoeker van mening dat dit niet per se een negatieve invloed hoeft te hebben op hun welzijn en concentratievermogen.

"Inderdaad, zo'n scheiding van dierbaren, mensen die belangrijk voor ons zijn, is over het algemeen moeilijk, vooral in stressvolle situaties en wanneer het buitensporig lang duurt. Het gezelschap van mensen die net zo gefocust zijn op de missie en net zo gemotiveerd, stelt ons echter in staat om de betrokkenheid te behouden. Het constant beleven van de missie en het feit dat die op het punt staat te gebeuren, zijn technieken die vaak worden gebruikt door verschillende groepen met een hoge mate van betrokkenheid. Vaak wordt zo'n scheiding - in deze specifieke situatie vanwege quarantaine - gebruikt om elkaar te motiveren en een staat van volledige focus op het doel te behouden", beschreef Dr. Szumowska.

Bij dit alles kan soms ook de neiging bestaan ​​tot zogenaamde extreme betrokkenheid, tot het bereiken van 100 procent aandacht.

"Dit is een betrokkenheid die andere levensgebieden uitsluit, waardoor iemand al zijn inspanning, al zijn energie en tijd in één activiteit steekt. Dit geldt meestal voor verschillende risicovolle missies. Olympiërs functioneren vaak in deze modus, maar astronauten zitten zeker dicht bij deze grens. Daarom worden er dan altijd balancerende strategieën gebruikt om andere levensgebieden in de routine te integreren. Het doel is om burn-out en betrokkenheid te voorkomen in een mate die schadelijk is voor de fysieke en emotionele gezondheid. Ik ga er echter van uit dat de routine van astronauten zeker technieken omvat die gericht zijn op het verzorgen van hun mentale en emotionele gezondheid, om overmatige missie-overbelasting te voorkomen", vatte de geïnterviewde samen voor PAP.

Ewelina Krajczyńska-Wujec (PAP)

ekr/ bar/ mhr/