Iets onverwachts spuwt sterren de Melkweg in

Nieuw onderzoek van een team van het Harvard Center for Astrophysics suggereert dat de Grote Magelhaense Wolk, een dwergsterrenstelsel dat grenst aan de Melkweg , een zwaartekrachtstructuur herbergt die honderdduizenden keren zo zwaar is als de zon : een potentieel superzwaar zwart gat.

De meest geaccepteerde theorie van galactische evolutie stelt dat superzware zwarte gaten alleen in de grootste sterrenstelsels voorkomen, zoals de Melkweg. Tot nu toe was er geen reden om aan te nemen dat een kleine cluster als de Grote Magelhaense Wolk er een zou kunnen huisvesten. Toen röntgentelescopen of observatoria werden gericht op kleinere clusters zoals de Grote Magelhaense Wolk, vonden ze geen handtekeningen die verband hielden met de activiteit van zwarte gaten.

Maar toen kwamen de hypervelocity-sterren. Al bijna 20 jaar lang spotten astronomen snelreizende sterren met genoeg versnelling om uit hun eigen sterrenstelsels te worden geslingerd. Terwijl een traditionele ster zich met ongeveer 100 kilometer per seconde voortbeweegt, beweegt een hypervelocity-ster tot wel 10 keer sneller. Deskundigen denken dat zulke sterren ontstaan ​​doordat ze 'naar buiten worden gekatapulteerd' door een superzware zwaartekrachtstructuur onder het Hills-mechanisme, waarbij een dubbelstersysteem interageert met een zwart gat, waarbij de ene ster door het zwarte gat wordt gevangen en de andere ervan wordt weggeslingerd.

In de Melkweg zelf bevinden zich hypervelocity-sterren die waarschijnlijk hier zijn ontstaan. Onderzoeken suggereren dat ze werden versneld door Sagittarius A*, het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg. Maar minstens 21 gedetecteerde hypervelocity-sterren zijn consistent met het feit dat ze door een superzwaar zwart gat zijn uitgeworpen, maar kunnen niet worden gekoppeld aan de intrinsieke activiteit van de Melkweg. In de simulaties van het team is het aannemelijk dat deze sterren in plaats daarvan afkomstig zijn uit de Grote Magelhaense Wolk.

Voor het team, onder leiding van Jiwon Jesse Han, is dit een van de eerste belangrijke bewijzen voor de aanwezigheid van een superzwaar zwart gat in ons naburige dwergsterrenstelsel. Volgens de eerste berekeningen van het team zou deze zwarte gatstructuur tussen de 251.000 en 1 miljoen zonsmassa's kunnen zijn. De gemiddelde massa zou 600.000 keer zo groot zijn als de zon.

Het onderzoek , dat momenteel nog in de preprintfase zit maar binnenkort gepubliceerd zal worden in The Astrophysical Journal, maakte gebruik van gegevens van de Gaia-missie van de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA. Deze missie heeft als doel miljoenen sterren in kaart te brengen om hun beweging te berekenen.

Er zouden natuurlijk andere verklaringen voor het fenomeen kunnen zijn. Sterren die uit hun sterrenstelsels ontsnappen, zouden ook afkomstig kunnen zijn van een supernova of een ander energetisch mechanisme dat krachtig genoeg is om ze uit te werpen. De auteurs van het artikel leggen echter uit dat dit niet het geval lijkt te zijn bij de hypervelocity-sterren die afkomstig lijken te zijn uit de Grote Magelhaense Wolk.

De Grote Magelhaense Wolk is een onregelmatig gevormd sterrenstelsel dat om de Melkweg draait, samen met andere dwergsterrenclusters, zoals Sagittarius, Carina of Draco. Het is 163.000 lichtjaar van de aarde verwijderd en heeft een diameter van ongeveer 14.000 lichtjaar. Astronomen geloven dat in de verre toekomst - over ongeveer 2,4 miljard jaar - de Grote Magelhaense Wolk en de Melkweg zullen samensmelten tot één groter cluster, samen met andere grotere structuren, zoals het Andromedastelsel. Deskundigen geloven dat het samensmeltingsproces langzaam zal verlopen en op planetaire schaal geen problemen zal opleveren.

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk op WIRED en Español en is vertaald uit het Spaans.