AI: Wirtualne kopie kobiet chorych na raka umożliwią postęp w medycynie precyzyjnej

▲ Obraz wygenerowany przez Meta AI

Prasa europejska

Gazeta La Jornada, piątek, 6 czerwca 2025, s. 20-30. 6

Madryt. Hiszpańskie Narodowe Centrum Badań nad Rakiem (CNIO) prowadzi projekt mający na celu opracowanie wirtualnych replik kobiet z zaawansowanym rakiem przy użyciu sztucznej inteligencji, tzw. cyfrowych bliźniaków. Pozwoliłoby to na spersonalizowane leczenie i precyzyjne przewidywanie postępu choroby w przyszłości.

Według CNIO cyfrowy bliźniak to wirtualny model, który ma na celu dokładne odtworzenie stanu zdrowia pacjenta w czasie rzeczywistym. W przeciwieństwie do tradycyjnych dokumentacji medycznych, ta integruje wiele warstw informacji, w tym: dane molekularne z guza (DNA, białka, metabolizm), wskaźniki ciała w czasie rzeczywistym zbierane za pomocą smartwatchów (tętno, sen, aktywność fizyczna), informacje o emocjach i jakości życia zbierane za pomocą aplikacji oraz konwencjonalne dane kliniczne, takie jak leczenie i testy.

CNIO podkreśla również, że dane te są stale aktualizowane, aby umożliwić badaczom i lekarzom lepsze zrozumienie postępu choroby i wpływu leczenia na każdego pacjenta, przewidywanie skutków ubocznych i dostosowywanie terapii w czasie rzeczywistym.

Badanie, w którym bierze udział dziewięć szpitali w Hiszpanii i dwa uniwersytety (Politechnika Madrycka i Uniwersytet Karola III), ma objąć 300 kobiet z przerzutowym rakiem piersi, płuc lub jelita grubego tuż przed rozpoczęciem leczenia. Obecnie zrekrutowano 150 kobiet.

CNIO zapewnia, że ​​wstępne wyniki zaprezentowane na kongresie ESMO pokazują, że wysokiej jakości zdalny monitoring jest możliwy, a uzyskane dane są wystarczająco solidne, aby można było na ich podstawie szkolić modele obliczeniowe pozwalające przewidywać, jak będą rozwijać się choroby pacjentów.

Zespół badawczy przygotowuje się już do zaprezentowania wyników na konferencji ASCO 2025, która odbędzie się w Chicago (USA) i będzie największym na świecie spotkaniem onkologicznym. Tam omówią, w jaki sposób zdalnie zbierane dane — od codziennej aktywności po stany emocjonalne — mogą pomóc w przewidywaniu wczesnych odpowiedzi na leczenie w przypadku raka przerzutowego.

Wiek biologiczny

CNIO podkreśla, że ​​jednym z najbardziej innowacyjnych aspektów tego projektu jest to, że nie tylko mierzy on to, co dzieje się w guzie, ale także to, jak ciało pacjenta starzeje się podczas leczenia. Dzięki nowemu modelowi zegara biologicznego, również opracowanemu w CNIO, możliwe jest oszacowanie prawdziwego wieku biologicznego organizmu na podstawie DNA , zauważa centrum.

Jak wyjaśniają, ten zegar molekularny dokładnie wykrywa, czy ciało pacjenta starzeje się szybciej niż oczekiwano, co może być spowodowane rodzajem guza, toksycznością leczenia, a nawet czynnikami emocjonalnymi. Dzięki tym informacjom lekarze mogliby lepiej ocenić wpływ leczenia i dostosować intensywność lub kombinację terapii do sytuacji biologicznej każdej osoby.

CNIO podkreśla, że ​​jest to pierwszy raz, kiedy narzędzie to zostało praktycznie włączone do rzeczywistego klinicznego badania obserwacyjnego. Chociaż projekt ten jest nadal w fazie rozwoju i nie ma celów leczniczych dla uczestniczących pacjentów, CNIO podkreśla, że ​​dąży do generowania narzędzi i wiedzy, aby przekształcić medycynę przyszłości.

Dane molekularne

Dzięki połączeniu danych molekularnych, zdalnego monitorowania i pomiaru wieku biologicznego otwierają się drzwi do bardziej precyzyjnej onkologii dostosowanej do potrzeb każdego pacjenta , zauważa CNIO, który twierdzi, że jest to jedna z najbardziej ambitnych inicjatyw w zakresie medycyny spersonalizowanej w Hiszpanii .

Kierowany przez CNIO i finansowany kwotą 2,5 mln euro w ciągu trzech lat, ten publiczny projekt badawczy, technicznie znany jako High-Definition Oncology in Women's Cancer, jest spersonalizowanym projektem medycyny precyzyjnej finansowanym przez Carlos III Health Institute (ISCIII) ze środków Unii Europejskiej (NextGenerationEU/PRTR). Jest częścią inicjatywy IMPaCT (Precision Medicine Infrastructure associated with Science and Technology) ISCIII.

Prasa europejska

Gazeta La Jornada, piątek, 6 czerwca 2025, s. 20-30. 6

Madryt. Naukowcy odkryli niezwykłe zjawisko wśród dzikich szympansów w Afryce Zachodniej: używanie kamieni do wydawania dźwięków, prawdopodobnie jako formy komunikacji.

Podczas pięcioletniego badania terenowego biolodzy behawioralni z Wageningen University i Niemieckiego Centrum Badawczego Naczelnych zebrali materiał wideo w pięciu różnych miejscach w rezerwacie przyrody w Gwinei Bissau. Było to możliwe dzięki wykorzystaniu fotopułapek i niezbędnemu wsparciu lokalnych przewodników terenowych. W określonych obszarach zaobserwowano uderzający wzorzec behawioralny: dorosłe samce szympansów wielokrotnie uderzały kamieniami o pnie drzew, co skutkowało powstawaniem charakterystycznych stosów kamieni u stóp drzew.

Sem van Loon, główny autor badania opublikowanego w czasopiśmie Biology Letters , nazywa to zachowanie bębnieniem wspomaganym kamieniami . Wydaje się, że jest ono powiązane z klasycznym bębnieniem rękoma lub stopami o puste korzenie podporowe, którego szympansy używają do przesyłania informacji na duże odległości lub do demonstrowania dominacji .

Istnieją jednak wyraźne różnice: przed rzuceniem kamieni zwierzęta wydają głośne westchnienia, po których zapada cisza, co jest odwrotnością schematu występującego w tradycyjnym bębnieniu, gdzie cisza zwykle poprzedza hałas.

Transmisja kulturowa

Van Loon podejrzewa, że ​​istnieje inna motywacja tego zachowania. Te głośne dźwięki o niskiej częstotliwości mogą być przeznaczone do rozprzestrzeniania się poza normalną komunikację wewnątrzgrupową , sugeruje. Właściwości akustyczne kamienia uderzającego w drzewo sprawiają, że jest to możliwe w gęsto zalesionych obszarach .

Obserwacje wskazują na przekaz kulturowy. Młode szympansy przejmują zachowanie starszych członków grupy, co wskazuje, że jest to raczej wyuczone społecznie niż odziedziczone genetycznie.

Marc Naguib, profesor ekologii behawioralnej, podkreśla ogólne znaczenie odkrycia: pokazuje ono, że kultura nie jest cechą charakterystyczną wyłącznie dla ludzi i że zachowania te należy brać pod uwagę również w kontekście ochrony przyrody .