Telefony widmo: Co stoi za niespodziewanym wzrostem liczby starych telefonów komórkowych bez aplikacji i ekranów dotykowych?

Telefony jednorazowego użytku , które przetrwały wielkie wyginięcie swojego gatunku, z ikon kina szpiegowskiego stały się bronią obosieczną : służą zarówno do ochrony prywatności , jak i do przeprowadzania oszustw bez pozostawiania śladów .

Tak zwane „telefony funkcyjne”, takie jak stare telefony Nokia, charakteryzują się tym, że są podstawowymi urządzeniami, bez ekranu dotykowego i z wystarczającą ilością funkcji do wykonywania połączeń lub wysyłania wiadomości tekstowych . Jednak ich prawdziwa moc leży w tym, czego nie mają: nie są powiązane z tożsamością, co czyni je niewidzialnymi .

W ten sposób stały się „widmowym” urządzeniem do odbierania kodów uwierzytelniających i wiadomości potwierdzających bez narażania głównej linii. Ponieważ nie są powiązane z tożsamością cyfrową, zapewniają dodatkową warstwę separacji między użytkownikiem a usługami.

Pomimo przydomku, te telefony nie są jednorazowe : kosztują około 30 000 pesos i są trwalsze niż obecne smartfony. Określenie „jednorazowe” nie wynika z ich żywotności, ale raczej z roli, jaką pełnią: są to telefony drugorzędne, idealne dla tych, którzy wolą pozostać niezauważeni, oddzielić swoje sprawy lub nie pozostawiać śladów.

Aby pozbyć się ich z radaru, można powiązać je z wirtualnymi kartami SIM za pomocą aplikacji takich jak Google Voice, HotTelecom i RingCentral. Te tymczasowe numery, które gwarantują anonimowość , można aktywować lub usunąć w ciągu kilku minut za pośrednictwem tej samej witryny, z której zakupiono usługę.

„Jednorazowe telefony zapewniają poczucie prywatności, ale nie są pozbawione ryzyka. Chociaż mogą zapewnić ochronę przed spamem i natarczywym śledzeniem, są również kryjówką dla oszustów i naciągaczy, którzy mogą ich używać bez pozostawiania śladów. Dlatego należy ich używać ostrożnie” — mówi Adrianus Warmenhoven, ekspert ds. cyberbezpieczeństwa w NordVPN.

Te podstawowe urządzenia znalazły nieoczekiwane schronienie w kieszeniach pokolenia Z, które włączyło je jako część bardziej świadomej „diety cyfrowej”: mniej ekranów, więcej kontroli . Dalekie od bycia technologicznym opóźnieniem, ich prostota ostatecznie przekształciła je w cenny zasób, napędzając stale rosnący popyt.

Globalny rynek telefonów komórkowych na kartę, który jest bezpośrednio powiązany z użytkowaniem telefonów jednorazowych, w 2024 r. został wyceniony na 582,17 mld dolarów, a przewiduje się, że do 2033 r. będzie rósł w tempie 4,51% rocznie.

Atrakcyjność ich oferty polega na tym, że zapewniają one pasywną formę połączenia, co trzyma ich z dala od cyfrowego labiryntu. Umożliwiają to, co najważniejsze: wykonywanie połączeń i wysyłanie wiadomości, ale bez aplikacji, polubień lub powiadomień przerywających co minutę. Działają jak hamulec ręczny przeciwko zawrotnemu tempu mediów społecznościowych.

Jednakże to odłączenie nie zawsze jest całkowite: wielu użytkowników łączy je z innymi urządzeniami lub kartami eSIM, co pozwala im pozostać online, choć z dużo bardziej świadomą i selektywną kontrolą.

Jak wyjaśniają niektórzy eksperci, obiecana przez nich prywatność może być tylko mirażem. Jeśli nie zostaną podjęte pewne środki ostrożności — takie jak płacenie gotówką, niekorzystanie z kont osobistych, unikanie aplikacji i częste ponowne uruchamianie urządzenia — to, co powinno być tarczą, może stać się bronią, ale z niewłaściwej strony.

Problem polega na tym, że gdy jest używane nieostrożnie lub bez ograniczeń, na przykład przy wysyłaniu wiadomości lub logowaniu, ślady pojawiają się ponownie, a anonimowość zaczyna się rozpadać.

Podróżni polegają również na tych telefonach z funkcjami, aby zachować prywatność za granicą, uniknąć opłat za roaming i chronić swoje główne numery. Utrzymują je w kontakcie, nie narażając się na hakowanie, spam lub niespodziewane opłaty. Na lotniskach, terminalach i nieznanych miastach działają jako dyskretni sojusznicy, którzy nie zdradzają swojego właściciela.

Nawet rodzice uważają, że urządzenia te są bezpieczną i niedrogą opcją kontaktu z dziećmi w nagłych wypadkach. Nie zdają sobie jednak sprawy, że mogą zostać naruszone, ujawniając dane osobowe, a nawet narażając na niebezpieczeństwo ich bliskich.

„Aby zrealizować ten cel, należy używać go wyłącznie do wysyłania wiadomości tekstowych i wykonywania połączeń alarmowych. Korzystanie z niego w sposób typowy dla pokolenia Z — instalowanie dodatkowych aplikacji, łączenie kont lub dodawanie metod płatności — niweczy jego cel” — dodaje Warmenhoven.

Choć istnieją pewne modele generyczne, które są tańsze, ale też mniej trwałe, najbardziej logicznym rozwiązaniem jest wybór telefonu komórkowego o podstawowym zasięgu, ale od marki, jak w przypadku BLU Z5 Dual SIM 32, wyposażonego w malutki ekran TFT o przekątnej 1,8 cala, baterię 600 mAh i połączenie Bluetooth. Kosztuje 34 tysiące pesos .

Dla tych, którzy szukają czegoś bardziej wyrafinowanego, TCL FLIP 3 to telefon z klapką i klawiaturą, który ma Wi-Fi do sprawdzania poczty e-mail, ale nie pozwala na pobieranie aplikacji innych firm. Najsłabszym punktem jest bateria o pojemności 1850 mAh. Kosztuje około 40 000 pesos .

Dla tych, którzy szukają klasycznego telefonu, Nokia 106 (2018) jest więcej niż atrakcyjną opcją, z 1,8-calowym wyświetlaczem (120 na 160 pikseli) z zaledwie 4 MB pamięci RAM i 4 MB pamięci masowej oraz baterią 800 mAh. Kosztuje około 35 tysięcy pesos .