W Irlandii rozpoczęła się ekshumacja 796 dzieci zamordowanych w domu zakonnym

Ich imiona to Kathleen, Mary i Joseph. Pierwsze ekshumacje 796 dzieci pochowanych bez pochówku w latach 1925–1960 w domu zakonnym w Irlandii rozpoczną się w ten poniedziałek (14), ponad dekadę po odkryciu ich istnienia.

Eksperci oficjalnie rozpoczną prace wykopaliskowe na terenie dawnego szamba przy domu Santa Maria das Irmãs do Bom Socorro w Tuam, na zachodzie kraju, po tym jak w połowie czerwca zamknięto teren wokół niego.

Celem jest odnalezienie, przeanalizowanie, zidentyfikowanie, jeśli to możliwe, i zapewnienie godnego pochówku szczątkom dzieci, w tym wielu noworodków.

Operacje, prowadzone z pomocą ekspertów z Kolumbii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Kanady i Stanów Zjednoczonych, mają potrwać dwa lata.

Próbki DNA pobrano już od około trzydziestu członków rodzin, ale proces ten będzie kontynuowany w nadchodzących miesiącach w celu zebrania jak największej ilości dowodów genetycznych.

Walka o uratowanie 796 dzieci od zapomnienia rozpoczęła się w 2014 roku.

Lokalna historyczka Catherine Corless znalazła szczegółowe dowody potwierdzające śmierć w tym domu. Śledztwo, które wstrząsnęło krajem i miało globalny zasięg, doprowadziło do makabrycznego odkrycia: istnienia masowego grobu.

„Nie było żadnych dokumentów pochówku, cmentarza, pomników, krzyży, kompletnie niczego” – powiedziała ekspertka, która opisała swoją pracę przez dziesięciolecia jako „nieustanną walkę”. „Nikt mnie nie słuchał” – powiedziała agencji AFP.

„Błagałem: «Wyciągnijcie te dzieci z tych dołów i zapewnijcie im należny chrześcijański pochówek, którego im odmówiono»”.

Dopiero w 2021 r. krajowa komisja dochodzeniowa badająca przypadki nadużyć w tych domach zwróciła uwagę na „alarmujący” poziom śmiertelności dzieci w tych placówkach, w których, według Corlessa, zmarło 9000 dzieci.

Według ich śledztwa, w latach 1922–1998 przez 18 takich domów przewinęło się około 56 tys. samotnych kobiet i 57 tys. dzieci.

W tamtym czasie niezamężne, ciężarne kobiety były zamykane w tych domach na polecenie państwa irlandzkiego i potężnego Kościoła katolickiego, które często wspólnie nimi zarządzały.

Tam rodziły dzieci, które następnie rozdzielano z dziećmi, które często oddawano do adopcji.

„Tym dzieciom odmówiono podstawowych praw człowieka za życia, tak jak ich matkom, a po śmierci odebrano im godność i szacunek” – powiedziała Anna Corrigan, której dwaj bracia prawdopodobnie zostali pochowani w Tuam.

Instytucję zburzono w 1972 roku, aby zrobić miejsce pod budowę osiedla mieszkaniowego. Jednak szambo pozostało nienaruszone.

W 2022 roku wydano oficjalną ustawę zezwalającą na wykopaliska, a rok później powołano zespół, który miał je przeprowadzić w Tuam.

Powolne tempo procesu było wielokrotnie krytykowane przez rodziny ofiar. Corless jest zadowolona z postępów, których „nigdy nie wyobrażała sobie, że nastąpią”.

pmu-adm/gge/mmy/mb/jc/fp