'Dune: Uyanış': Arrakis kumlarına göz kamaştırıcı ve vahşi bir yolculuk

Frank Herbert'in Dune'u gibi yoğun ve saygın bir eserin etkileşimli bir ortama uyarlanması tehlikeli bir girişimdir.

Funcom, Conan Exiles'dan edindiği deneyimle bu meydan okumayı kabul etmekle kalmadı, Dune: Awakening'e neredeyse çılgınca bir hırs katarak, piyasadaki en sürükleyici ve görsel olarak en çarpıcı hayatta kalma deneyimlerinden birini yarattı; ancak bunun için performans ve denge açısından yüksek bir bedel ödemesi de gerekmedi.

Arrakis'te sayısız güneşli döngü geçirdik, floranın nemini yalamaktan baharat savaşlarında ornitopterleri uçurmaya kadar. Bu bizim kumullardan kroniğimiz.

Dune: Awakening, bir güç oyunu olmadan önce, hayatın kırılganlığı hakkında bir oyun olması gerektiğini çok iyi anlıyor. Açılış döngüsü, hayatta kalma tasarımında bir ustalık sınıfı. Küçümseyici eğitimleri unutun; oyun, oyuncuyu arenaya zekasından biraz daha fazlasıyla fırlatıyor.

Güneş basit bir gece/gündüz döngüsü değildir; bizi gölgeden gölgeye geçmeye zorlayan ölümcül bir düşmandır. Su bol bulunan bir kaynak değildir; derimsi bitkilerin nemini yalayarak veya daha sonra, stillsuit'in teknolojik mucizesiyle elde edilen bir lükstür.

Bu ilk aşama bir zaferdir. Hurda metalden ilk bıçağın yapılması, gökyüzünü kıyametvari bir turuncuya çeviren bir Coriolis fırtınasından kurtulmak için ilkel bir barınağın inşa edilmesi ve yaklaşan bir kum solucanının belirgin titremelerini ilk kez duymanın yarattığı gerginlik hafızaya kazınan anlardır.

Oyun size vahşi doğaya saygı duymayı, ölümü çekmemek için ritimsiz yürümeyi ve ne kadar küçük olursa olsun her kararın sonuçları olduğunu anlamayı öğretiyor. Yavaş, metodik ve bazen acımasızca cezalandırıcı bir deneyim ama ileriye doğru atılan her küçük adım destansı bir zafer gibi hissettiriyor.

Dune: Awakening, görsel-işitsel sunumuyla harika bir hayatta kalma oyunundan unutulmaz bir esere dönüşüyor.

Funcom, Unreal Engine 5.2'yi kullanarak hiçbir masraftan kaçınmamış ve Arrakis'i, bir video oyununda şimdiye kadar keşfedilmiş en nefes kesici ve fotogerçekçi hale getirmek için elinden geleni yapmış.

Nanit teknolojisi her kanyonu, kumulları ve kaya çıkıntılarını sonsuz gibi görünen çokgensel ayrıntılarla şekillendirirken, Lumen küresel aydınlatması dünyayı elle tutulur bir ışıkla yıkıyor.

Arrakis'in ikiz güneşlerinin ufka kadar uzanan bir çölün üzerine düşürdüğü uzun gölgeleri izlemek, devasa bir açık dünyada mümkün olduğu düşünülen şeyleri yeniden tanımlayan bir deneyim.

Bu görsel sadakat boşuna değil; bir niyet beyanıdır. Oyunu tam potansiyeline ulaştırmak, modern donanımlar için gerçek bir stres testidir, meraklılar için üstlenmeye değer bir meydan okumadır.

Test platformumuzda (Intel Core i9 ve NVIDIA RTX 4090 Mobil GPU'lu ROG STRIX SCAR 18 (2024) dizüstü bilgisayarda) ayarları sonuna kadar zorladık: 2,5K doğal çözünürlükte "Ultra" kalite.

Sonuç bir harikadır. Oyun, GPU kullanımının %90'ın üzerinde sabit kalması ve sıcaklıkların 68-70°C'de sabit kalmasıyla mevcut gücün her zerresini kullanır, bu da motorun sunduğu tüm performanstan yararlanmak için muhteşem bir şekilde ölçeklendiğini gösterir.

Bu koşullar altında saniyede 60 kareyi sabit tutmak Herkülvari bir görev olsa da, deneyim çoğunlukla akıcıdır. Evet, özellikle yeni alanlar yüklenirken veya efekt ağırlıklı etkinlikler sırasında ara sıra takılmalar yaşanır.

Ancak, deneyimin anahtarı burada yatar; bu küçük aksilikler, bütünün görkemi karşısında sönüp gider.

Dünyanın ihtişamı o kadar etkileyici, orada bulunma hissi o kadar güçlü ki, teknik kusurlar önemsiz bir detay haline geliyor.

Hayatta kalma sağlandıktan sonra, Awakening gerçek doğasını bir MMO olarak ortaya koyar. İlerleme, hurda aletlerden İmparatorluk duralumin teçhizatına kadar kaynak ve zanaat katmanlarına göre yapılandırılmıştır.

Modüler ve esnek üs inşa sistemi, mütevazı bir mağara kuşatmasından muazzam bir kaleye kadar her şeyi yaratmanıza olanak tanır; ayrıca planları kaydetme ve takas etme gibi ek bir avantaja da sahiptir.

Oyun sizi Atreides ve Harkonnen Evleri arasında taraf seçmeye davet ediyor, bu da politik bir boyutun kilidini açıyor. Landsraad, Ev Konseyi aracılığıyla oyuncular, Arrakis'in kontrolü için soğuk (ve bazen de o kadar soğuk olmayan) bir savaşa katılarak tüm sunucuyu etkileyen kararnameleri etkileyebilirler. Bu stratejik katman, Awakening'i diğer, daha anarşik hayatta kalma oyunlarından ayıran şeydir.

Ancak, oyunun sonu en tartışmalı yönüdür. Derin Çöl, PvP'nin sürekli bir tehdit olduğu bir "çıkarma" bölgesi haline gelir.

Bir baharat tarlasını biçiyorsunuz ve aniden ufukta bir düşman ornitopteri beliriyor. Fikir harika, inanılmaz bir gerilim yaratıyor, ancak ilk uygulaması sorunlu çıktı ve PvE oyuncularını ilerlemek için istemedikleri çatışmalara girmeye zorladı. Funcom'un hızlı tepkisi, oyunu Deep Desert'ta ayrı PvP ve PvE bölgeleri oluşturmak için yamalamak, topluluk geri bildirimlerine doğrudan ve hoş bir yanıttı, ancak aynı zamanda oyun sonu dengesinin devam eden bir çalışma olduğunun da bir kabulüydü.

Dune: Awakening, video oyunlarının canlı, sürükleyici dünyalar yaratma potansiyelinin bir kanıtı olan anıtsal bir eserdir. Kaynak materyale olan saygısı mutlaktır ve hayatta kalma özü, türdeki en başarılı özlerden biridir. Funcom olağanüstü sağlam bir temel atmıştır.

Herbert'in destanının hayranları için olmazsa olmaz bir oyun ve hayatta kalma meraklıları için ödüllendirici bir meydan okuma. Diğer herkes içinse, gelecek için değerli bir yatırım: Funcom en karmaşık sistemlerini optimize etme ve geliştirme yolunda ilerlemeye devam ettiği sürece kült bir klasik olma potansiyeline sahip bir oyun.