Ağ Algoritmaları: Bizi Kim Koruyor? / Multimedya Editörünün Analizi

Birkaç gün önce, Jon Stewart'ın sosyal medya algoritmaları hakkında çok ilginç bir katarsis yaptığı The Daily Show'un bir videosunu gördüm: "Herkesin 'özgür konuşma' olarak gördüğü yer, en az özgür olanıdır; sosyal medya algoritmaları kendi mali kazançları için etkileşimi teşvik eder ve bu manipülasyondur."

Sunucuya göre sosyal medya, bir kumarhanedeki "bedava yemek" gibi işliyor: "Ücretsiz değil! Fikirleri paylaşmak için özgür bir alan değil; bir manipülasyon planı var."

Ve kesinlikle haklı. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri bu konu hakkında büyük tartışmalar yaşarken, Latin Amerika ve Kolombiya'da çok kötü bir cehalet durumundayız ve bu durum resmi bir "umursamıyorum" sendromuyla sonuçlanıyor.

Yani, çok geleneksel ve doğrudan: Bugün hiç kimse, ne Devlette, ne Kongrede, ne de Bilişim ve İletişim Teknolojileri Bakanlığı gibi kurumlarda, sosyal medya algoritmalarının toplumumuz ve ekonomimiz üzerindeki son derece ciddi etkisini anlamak ve sınırlamakla ilgilenmiyor; bu medya kuruluşlarının (çünkü onlar tam da bu, avukatları aksi yönde konuşacak kadar yetenekli lobiciler olsa bile) yanlış bilgilendirme, manipüle etme ve en küçük (ama ciddi) vakada, özellikle de en genç nüfusa, "mizah" kisvesi altında çöp atarak, kadın düşmanı içerikler, kadınlara yönelik mikro şiddet, yoksulluk veya "uyuşturucu bağımlılığı rüyası"nı vurgulama yoluyla halkı kirletme biçimleriyle ilgilenmiyor.

Mevcut hükümetin saldırılarına karşı bile kararlı duruşuyla öne çıkan teknik bir kurum olan İletişim Düzenleme Komisyonu (CRC) , Kolombiyalıların eğitim ve bilgi edinme biçimleri üzerindeki bu algoritmaların etkisini göz önünde bulunduran "akıllı düzenlemenin" önemi konusunda ilginç bir tartışma başlatıyor.

Fikrin ilginç tarafı şu: ÇHS , bireylerin veya medyanın haklarını doğaçlama veya keyfi kararlarla etkilemeyen, ancak bu dijital araçların sorumlu bir şekilde kullanılması için bir çerçevenin nasıl oluşturulacağını, dağıtılacağını ve bilgiye etik bir şekilde ve topluma hizmet edecek şekilde erişileceğini anlamamızı sağlayan önlemlerle sonuçlanan açık ve kamusal bir tartışmanın olması gerektiğini savunmaktadır.

Ayrıca, dijital ekosistemdeki tüm paydaşların, tabii ki sosyal medya devleri de dahil olmak üzere, sorumluluğunda olan işbirlikçi bir yönetim süreci elde etmekten söz ediliyor. Sorumsuzluklarını sürdürmek için bir kalkan olarak "toplumun kendi kendini yönetmesi"nin zararsız duygusunu sürdürmeye çalışmakta çok ustalar.

Birkaç yıl içinde, onlarca yıldır deneyimlediğimiz şeyi dehşetle göreceğiz: Dijital endüstriler tarafından ideolojik, politik ve ekonomik olarak nasıl kaba bir şekilde manipüle edildiğimizin, kontrol edildiğimizin ve yönlendirildiğimizin, ifade özgürlüğü ve doğru, düzeltilebilir bilgi dışında her şeye itaat edildiğine dair net bir anlayış.