Gazeteci Soledad Jarquín, kızının öldürülmesinin ardından yaşanan cezasızlık olaylarını anlatan bir kitap yayınladı.

OAXACA, Oaxaca (apro).- Gazeteci Soledad Jarquín Edgar'ın "Revelations of a State Crime: Impunity, Corruption, and Complicity" adlı kitabı, siyasi aktörler ve organize suçların bir ağıdır, birincisinin gölgesidir. Aynı zamanda 2 Haziran 2018'in erken saatlerinde öldürülen kızı María del Sol Cruz Jarquín için de bir adalet eylemidir.

Yazılmaması gereken bu kitapta, aralarında Gloria Sánchez López'in de bulunduğu Juchitán'ın eski belediye başkanları ve "cuatrote" operatörü, Salomón Jara Cruz hükümetinde eski bir yetkili ve şu anki Cumhuriyet senatörü (Antonino Morales Toledo) ile ilgili olduğu tahmin edilen açıklayıcı bilgiler yer alıyor ve Yargıç Armando Félix Toledano, "yasal sürenin geçtiğini" iddia ederek bu bilgilere yer vermiyor.

Bu bilgi, bir yıl önce entegre edilmeye başlanan 2552/JU/2018 Soruşturma Dosyasının 01/OFGEO/2020 İşbirliği Defterinin bir parçasıydı, ancak açıklanamayan bir şekilde CI'ye dahil edilmemişti, bu da savcılar Rubén Vasconcelos Méndez ve Arturo Peimbert Calvo'nun açık müdahalesini ve sorumluluğunu ortaya koydu.

Ulusal Gazetecilik Ödülü sahibi Soledad Jarquín, "Kâbusun Sonu" başlıklı bölümde, eski savcı Vasconcelos Méndez'in, soruşturmakla yükümlü olduğu failleri ve faillerin üstünü örtmek için adalete erişimi engellediğini ileri sürüyor.

Olaylarla ilgili bilinen tanıklıklar arasında, hem Pamela Terán'ın hayatına son verme ve onlarla ilişkili adayın (Emilio Montero Pérez) zaferini sağlama komplolarına katılmış olabilecekleri varsayılan kişiler, hem de iki erkek ve bir kadından oluşan üç eski belediye başkanı yer alıyor. Bu kişilerin, Juchitán'dan olmayan, ancak huachicol gibi federal bir suç işlemekle suçlanan San Blas Atempa'dan olan başka bir eski belediye başkanının elinden zaferi garantilemek için 40 milyon peso aldıkları iddia ediliyor.

Savcılar Rubén Vasconcelos Méndez ve Arturo Peimbert Calvo'nun çözmeyi reddettiği komplo, siyasi figürler, beyinler ve suç örgütü, failler, feminist aktivist kitapta özetle şöyle diyor.

Bu kitap aynı zamanda aktivist Sol Jarquín için de bir barış limanı olmuş ve ona şu düşünceyi ithaf etmiştir:

“Sevgili Sol, kalbim huzur içinde. Onları kovalıyorsun. Ellerim seni tutsun ve her yere benimle yürümene izin ver, sesim senin olsun, bağırmasına izin ver, adalet talep etmesine izin ver. Seninle bu şekilde olmama ve bu şekilde yaşamama izin ver, hayatını ele geçirmeden ve kendi hayatımı yaşamaktan vazgeçmeden. Fotoğrafını tutuyorum, takıyorum, sana bedenimi ödünç veriyorum ki sokağa çıkıp çığlık atabilesin. Böylece şimdi biliyorlar ki, onları kovalayan ben değilim, sensin.”

Sol Jarquín, yakın zamanda Andrés Henestrosa Kütüphanesi'nde sunduğu Revelations of a State Crime adlı kitabın "asla yazılmaması gerektiğini, ancak kişisel olarak bir adalet eylemi olarak anlaşıldığı ve daha önce de söylediğim gibi sessizliğin benim başlıca düşmanım olduğu ve bu düşmanı yenebileceğim için yazıldığını" iddia ediyor.

"Size bu kitabı yazmanın devletin bizden esirgediği bir adalet eylemi olduğunu söylemek istiyorum. İnsanca medeni ülkelerde adalet kapınızı çalar. Meksika'da ise işler acı verici derecede farklıdır. Yedi yıl sonra, adalet neredeyse elle tutulur hale gelmeyen veya neredeyse hiç gerçekleşmeyen bir fikirdir."

"Meksika'da kurbanlar adalete erişmiyor; onunla yüzleşiyorlar. Bu hayali, elle tutulamayan, hayali ve hatta arzulanan adalet, vakaların büyük çoğunluğunda, politik, ekonomik veya olgusal olsun, güce dayalı bir sisteme karşı bir mücadeleyi temsil ediyor; hiçbir şeye boyun eğmeyi reddeden ve amaçlarına ulaşmak için her şeyi yapan güçler."

"Bir Devlet Suçunun Açıklamaları, asla yazılmaması gereken bir kitap, ama kişisel olarak bir adalet eylemi olarak anlaşıldığı için yazıldı ve daha önce de söylediğim gibi suskunluk benim en büyük düşmanımdır; o düşmanı yenebilirim" diye ekledi.

“María del Sol gibi değerli birini kaybetmenin yarattığı ihtiyaçtan doğan o kitap, en başından itibaren şekillenmeye başladı çünkü ona ne olduğunu açıklayacak birine ihtiyacı olduğundan emindim. Sonra kendi acımı yatıştırmanın bir yolu olarak bir diyaloğu—aslında bir monologu—sürdürmek bir zorunluluk haline geldi.”

“O zor ilk günlerde, her zamankinden daha fazla, 2 Haziran sabahının erken saatlerinde saat 2:27'de neler olduğunu ayrıntılı olarak bilme ihtiyacı hissettim. Bunun annemin kalbi mi yoksa gazetecilik zanaatım mı olduğunu bilmiyorum. Sadece María del Sol'a, hem kendisi hem de kendim için huzur içinde olabilmesi için gerekli olduğunu düşündüğüm bir eylemi açıklamak istedim.”

"Kitabı yazma fikri, kadın cinayeti mağduru anneler olarak Consorcio Oaxaca'nın davetiyle barış çevrelerinde katıldığımız bir atölyede doğdu. Atölye lideri bize yazmanın, resim yapmanın ve nakış işlemenin -bir şeyler yapmanın- diyaloğa izin verdiğini ve acımızı bir etkinlikle ifade etmenin ne kadar iyileştirici olduğunu açıkladığında, tam da bunu yaptığımı, farkında olmadan fark ettim. Bir süre sonra Yésica'ya yazdığımı söyledim ve o da hemen, 'Hadi, bir kitap yaz,' diye patladı."

Eve döndüm ve fikir, biçim, nasıl yapılacağı, sahip olmadığım ve zamanla eklenenler üzerinde çalışmaya başladım. Kitabın birkaç kez yazıldığına ve yeniden yazıldığına eminim. İlk olarak, başlangıçta hem iyi hem de kötü olmak üzere çok fazla duyguyla yazılmıştı. Sonra haftalarca dinlenmesine izin verdim ve tekrar okuduğumda cümlelerin sırasız olduğunu ve muhtemelen onları yalnızca benim anladığımı fark ettim. "Bizim gazetecilikte bağlam dediğimiz şey de burada ortaya çıktı, okuyucuyu sahneye ve fiziksel, coğrafi, sosyal ve politik koşullara yerleştirenler. Çeşitli aktörleri ve koşullarını bu şekilde görebildim. Ve ayrıca, araştırılmamış bir gerçeği ellerimize koyduklarında biraz da şans vardı, bu da anlayışımıza çok ışık tuttu."

Bu bir gazetecilik çalışması, ama aynı zamanda adalet arayan bir yargı sürecini dönüştüren, iğrenç bir cezasızlık dağına dönüşen olayların, engellerin, keyfi eylemlerin ve yolsuzlukların toplamını anlatmak isteyen bir annenin çalışması.

Bir Devlet Suçunun Vahiyleri: Cezasızlık, Yolsuzluk ve Suç Ortaklığı'nda, siyasi aktörler ve organize suçtan oluşan, ilkinin gölgesi olan bir ağ bulacaksınız; ikisi de farklı zamanlarda paralel olarak çalışıyor gibi görünüyor... Tüm bu karakterlerin ortak bir noktası var: altın madeninden, rüzgardan ve zamanla eklenen diğer projelerden kaynaklanan güç hırsı; her şeyi belirleyen, kanun olan ve kanunun üstünde olan karakterler."

İşte sözde "otorite"lerin görevlerini yapmamalarının, sorumluluklarını yerine getirmemelerinin, görünmez sandıkları, bir anda şekil ve renk alan o dokunulmazlık, yolsuzluk ve suç ortaklığının parçası olmalarının temel nedeni buydu.

Bu tam olarak María del Sol Cruz Jarquín'in durumudur, ancak bu hikaye ülke genelinde tekrarlanıyor; ne yazık ki, bu yaygın bir durum. Vatandaşların mücadelesi bunun olmasını engellemek, cezasızlığa alışmamak, onurlu öfkenin, aklın, adaletin ve bununla birlikte barışın galip gelmesine izin vermektir.