Gazze kapılarında bir İsrailli barış aktivisti: "Şeridin içinde yaşananlar korkunç."

Gazze'ye birkaç kilometre uzaklıktaki Kibbutz Beeri'nin girişinin iki yanındaki güvenlik kontrol noktasının yanındaki ziyaretçileri, branda üzerine basılmış altı yüz izliyor. Aralarındaki tek kadın olan Ofra Keidar, geçen hafta Hamas'ın 7 Ekim 2023'te en çok vurduğu yerlerden biri olan bu topluluğun mezarlığına gömüldü. Cesedi, 22 Haziran'da İsrail birlikleri tarafından Şeritte, öldürülen diğer iki rehineyle birlikte bulundu. Brandada anılan ve zaten öldüğü varsayılan diğer beş sakin, Beeri'ye dönmeye devam ediyor: Dror Or, Sahar Baruch, Manny Godard, Ilan Weiss ve Yossi Sharabi. İsrail'in tarihinde yaşadığı en kötü saldırıda öldürülen veya kaçırılan kibbutzun 1.200 sakininin neredeyse %10'unun talihsiz listesini tamamlıyorlar.

O katliamdan bu yana neredeyse 21 ay geçti ve bu günlerde dolaşan ateşkes söylentilerinden habersiz, Filistin yerleşimine komşu küçük kasabalar normale dönmekten çok uzak . 64 yaşında ufak tefek bir kadın olan Avivit John, 1947'de babası tarafından kurulan ve kendisinin de doğduğu Beeri topluluğuna kalıcı olarak geri dönen birkaç kişiden biri. Sadece yaklaşık 100 kişinin yerleştiğini tahmin ediyor. Diğerleri gelip gidiyor, bu yüzden savaşın hala çok yoğun olduğu bir yerde tempo yavaş, sadece askerlerin varlığı nedeniyle değil aynı zamanda Filistin baskınının iyileşmemiş yaraları nedeniyle de.

Kibbutz'un etrafındaki ordu faaliyeti sürekli, Gazze'ye her birkaç dakikada bir topçu ateşi açılıyor ve Hava Kuvvetleri tepemizde daireler çiziyor. Avivit, bunun amansız bir şekilde devam eden bir düzen olduğunu açıklıyor. "Son iki gece çok kötüydü. Evim titremeyi bırakmadı," diye ekledi bu Salı günü, sesi hiç değişmeden. Her şeye rağmen, hiçbir korku belirtisi göstermeyen ve tekrar ayrılmayı planlamayan bu kadın, pasifist ruhunu gömmeyi reddediyor.

Konuşmasında, çatışmanın hakim gerçekliğinden çok uzak olan hümanizm ve ahlak gibi bir şeye başvuruyor. Sık sık sokak protestolarına katılıyor ve Gazzelilerin yaşadıkları ve genel olarak Filistinlilerin sistematik olarak görmezden gelinmesi konusunda "mutsuz, üzgün ve endişeli" hissediyor. Kimseyi yargılama niyetinde olmadan, İsrail'de Şeridin'de olup biteni "korkunç" olarak tanımlayan azınlıktan biri olduğunu biliyor. Orada, sadece birkaç metre ötede, işgalci birliklerin saldırıları sırasında ölenlerin sayısı artık 56.500'ü aşıyor . İsrail'deki çoğu insanın görmezden geldiği bir gerçek olduğunu da ekliyor.

Bir zamanlar süpermarket olan yer artık 59 yaşındaki Ran'ın (soyadını vermek istemiyor) kasada çalıştığı bir marketten başka bir şey değil. "Alt kat hala boş ve şu anda halkın karşısına çıkan yer bir zamanlar sadece meyve ve sebzelere ayrılmış bir alan," diye açıklıyor karamsar bir şekilde. Bitişikteki kapı, yemek odası olarak kullanılan ve tıpkı mutfak gibi İsrail'in Filistinli nüfusunun %20'sini oluşturan Bedeviler tarafından yönetilen kibbutz'un büyük salonuna açılıyor. Yoğun saatlerde, öğleden sonra 1:30 civarında, birkaç düzine insan toplanıyor, ancak geçmiş zamanlarla kıyaslanamaz. Birçoğu dışarıdan işe gelen ve iş gününden sonra diğer kasabalardaki evlerine dönen çalışanlar.

Tarıma daha bağımlı olan diğer kibbutzların aksine, Beeri, onu bölge için ekonomik bir güç merkezi haline getiren çeşitli ve yoğun bir iş faaliyeti inşa etti. Avivit, her şeyin topluluk üyelerinin elinde olduğunu gururla vurguluyor. Saldırıdan sadece 10 gün sonra faaliyetlerine yeniden başlayan ana itici güç, 75 yıllık bir geçmişe ve yaklaşık 300 çalışana sahip ülkenin en önemli matbaalarından biri. Buna paralel olarak, veteriner kliniği, oto tamirhanesi, fırın ve yukarıda belirtilen süpermarket gibi diğer küçük işletmeler yeniden açıldı.

İsrail yetkilileri geçen Pazar günü, Hamas'ın 1.200 kişiyi öldürdüğü ve 250 kişiyi kaçırdığı 7 Ekim 2023'te saldırıya uğrayan kasabaların dışında kalan sakinler için konut yardımını kademeli olarak geri çekmeye başlayacaklarını duyurdular; bunların 50'si, neredeyse hepsi çoktan ölmüş durumda, Gazze Şeridi'nde kalmaya devam ediyor . Hükümet, bu yerlerin bazılarında hayatın normale dönmeye başlayabileceğine inanıyor ve dönebilenleri geri dönmeye çağırıyor.

Bu, saldırının vahşetinden en çok etkilenenler için geçerli değil, Beeri gibi. Avivit John, "güvenliğin bir gecede değişmediğine" inanan, onlara 2026 yazında olabileceği söylendi diyor. Saldırı günü patlak veren nefret patlamasıyla ilgili olarak, Benjamin Netanyahu liderliğindeki hükümetin, olayları yatıştırmak yerine daha da karıştırmak için bunu kullandığına inanıyor.

Her şeye rağmen, elli yeni evin inşa edildiği bir arsa üzerinde çalışmalar devam ediyor. Ve bitişikteki arsada 70 tane daha inşa edilecek. "Bu biraz zaman alacak," diye ekliyor kadın, muhabire eşlik ederken büyük bir güneş şapkasıyla güneşten korunuyor. Hala onlarca ev yanmış ve hasarlı. Diğerlerinden sadece temizlenmiş arazi kalmış.

Bu yeni evlerin önem kazanmaya başladığı yerden çok da uzak olmayan bir yerde (kibbutzda her şey kolayca ulaşılabilecek mesafede) Avivit'in koronavirüs salgını sırasında bir arkadaşıyla birlikte açtığı ve saldırıdan sonraki haftalarda kurumanın eşiğine gelen sera da yeniden canlandırıldı. Beeri'ye yerleşen askerlerin serayı sulamış olmalarına şükürler olsun, diyor ve içeri girdikleri kapının yanındaki onarılmış deliği işaret ediyor. İçeri girer girmez dehşete kapılmış bir kedi dışarı fırladı. "Belki de Gazze'den gelmiştir ve korkmuştur," diye ekliyor. Loş ışık, komşuların normale dönme sürecinin karmaşık bir parçası olarak Avivit'ten satın aldıkları küçük kaktüsleri ve rengarenk çiçekleri aydınlatıyor. Ancak iki yıl sonra okullar hala kapalı olduğundan, tesislerde sadece tatilde olan birkaç çocuk koşuşturuyor.

Avivit John, cihatçıların etrafta dolaşıp herkesi öldürdüğü 7 Ekim'deki evinin sığınağında kızıyla birlikte saklanarak geçirdiği o şoku hatırlayarak, "Güvenli odadan çıktığımızda dünya değişti," diyor. Kökleri o kadar derinlere uzanıyordu ki 100 gün sonra o eve yerleşmeye karar verdi. "Şimdi değişim zamanındayız. Her şey çılgın," diye ekliyor ve Beeri'nin eski haline geri dönüp dönemeyeceğini sorguluyor.

Kibbutz mezarlığında, güneş ve tozdan eskimiş birkaç kurutulmuş çiçek çelengi, Gazze'den ölü getirilen son sakin olan Ofra Keidar'ın mezarını kaplıyor. Birkaç metre ötede, güneş dalların arasından parlıyor ve Beeri'deki evinde kömürleşmiş bedeni bulunan ünlü bir barış aktivisti olan Vivian Silver'ın mezar taşını aydınlatıyor. Silver, onlarca yılını Gazzeliler ve diğer Filistinlilerle köprüler inşa ederek geçirdi; Avivit John'un artık yeniden kurulabileceğini bilmediği bir bağ.