Kolombiya, internet kullanımında Latin Amerika ortalamasını aşıyor, ancak yine de %33'lük bir dijital uçurum var.

Kolombiya internet erişiminde ilerleme kaydetti, ancak teknolojinin tüm bölgelerde eşit ve yaygın bir şekilde kullanılmasını engelleyen derin zorluklar devam ediyor. Nüfusun yüzde 33'ünün hâlâ dijital bağlantıdan yoksun olduğu bir ortamda, Bilgi ve İletişim Teknolojileri Bakanlığı bu açığı kapatmak için net bir yol çizdi.

Bakan Julián Molina, EL TIEMPO'ya verdiği röportajda, ülkenin herkes için dijital erişimi sağlama yolunda karşılaştığı stratejileri, yatırımları ve zorlukları açıklıyor.

Büyük bir meydan okumayla karşı karşıyayız. Kolombiya'da dijital uçurum yaklaşık %31 ile %33 arasındadır. İşte bu %33'lük oran, henüz kapatamadığımız en derin eşitsizliği temsil ediyor. Çünkü dijital uçurumu kapatmak, yarının büyük eşitsizliklerini kapatmak anlamına geliyor. Üstelik ekonominin durumuyla ters orantılıdır; uçurum azaldıkça ülkenin verimliliği artar.

Kolombiya orta gelirli bir ülkedir. Orta gelirli ülkelerde internet kullanım oranı ortalama %68'dir. Biz yüzde 79'un üstündeyiz. Yüksek gelirli ülkelerin %93'ünden hâlâ çok uzak olsak da, bu iyi bir haber: Doğru yolda ilerliyoruz.

Bunu kapatmak için açık bir rotaya ihtiyaç var. İlk adım motivasyondur: Birçok insan, özellikle yaşlılar, hiç internet kullanmamış ve kendilerini bu gerçekliğin bir parçası olarak hissetmiyorlar. Ve bir şey bilinmediğinde, gereklilik hissedilmez. Daha sonra fiziksel erişim geliyor ki bu da iki şeyi kapsıyor: Bağlantı ve cihazlar. Devlete burada çok büyük görev düşüyor.

Biz geldiğimizde kırsal okulların sadece yüzde 12'sinde internet erişimi vardı. Bugün yüzde 56'dayız, hedefimiz yıl sonuna kadar yüzde 86'ya ulaşmak. Okulların birbirine bağlanması çok önemli çünkü dijital becerilerin gelişimi çocukluktan itibaren burada başlıyor.

Değişim Hükümeti, bağlantıya önceki yönetimlerden 1 milyar peso daha fazla yatırım yaparak 2,5 milyar peso yatırım yaptı. Ve mesele sadece bağlantıda değil; aynı zamanda dijital eğitim için gerekli koşulların yaratılmasıyla da ilgilidir. Açığı kapatmaya yönelik yapısal bir kararlılık var.

Birkaç modelle çalışıyoruz. Birincisi, İnternet'in büyük otoyolları gibi olan omurga ağlarıdır. Oradan, yerel servis sağlayıcılar (İSS'ler) evleri "son mil" dediğimiz noktada birbirine bağlar. Ayrıca, büyük operatörlerin ulaşamadığı yerlerde topluluğun kendi internet servisini yönetmesini ve idare etmesini sağladığımız bağlantı toplulukları modelini geliştirdik.

Bu hükümetin ötesinde bir Ulusal Bağlantı Planımızın olması; Bu bir devlet planı. Bağlantı halkaları ve yedekli ağlar içerir, böylece bir ağ arızalandığında hiçbir belediye izole edilmiş olmaz. Ülke genelinde sürdürülebilir ve güvenilir erişimin sağlanması yönünde bir çabadır.

Bunlardan en önemlisi, birçok ülkede olduğu gibi bütçedir. Bu nedenle, şu anda nüfusun yaklaşık yüzde 30'unu etkileyen dijital yoksulluk kavramı üzerinde çalışıyoruz. Sadece ağları konuşlandırmak yeterli değil; Ayrıca, insanların internetin mülkiyetini ele geçirebilmeleri için onları eğitmeli ve desteklemeliyiz, çünkü gerçek anlamda kullanım olmadan erişim hiçbir açığı kapatmaz.

Ana Cristina Álvarez Montoya