The Legend of Zelda: Hayranları ikiye bölen ve büyüleyen zaman çizelgesi

Çok az destan, hikayelerini düzenleme konusunda The Legend of Zelda kadar tutku yaratmıştır. Nintendo, her oyunu bağımsız bir macera olarak yayınlayarak, hayranlara parçaları bir araya getirme ve eksiksiz bir anlatı oluşturma zorluğunu bıraktı.

Nintendo, 2011 yılında serinin 25. yıl dönümünü kutlamak amacıyla Hyrule Historia kitabını yayınlayarak, her şeyi açıklığa kavuşturmaktan çok uzak olan, daha da büyük bir tartışma alanı açan bir zaman çizelgesini resmen ortaya koydu.

Skyward Sword'a (2011) göre Hylia, insanlığı şeytani Demise'dan korur ve iyilik, kötülük ve bilgelik arasındaki mücadele döngüsünü sürdürmek için Zelda olarak yeniden doğar. Link, Ganondorf'la yüzleşip barışı sağlayacak kader kahramanı olur.

Ocarina of Time (1998)'a kadar her şey net görünüyordu; ta ki Ganondorf'a karşı verilen mücadelenin sonucuna göre hikâyeyi üç zaman çizelgesine bölen Ocarina of Time'a (1998) kadar: Link'in yenilgisi, çocuğun zaman çizelgesi ve yetişkinin zaman çizelgesi. Her bölüm farklı oyunlara ve sonlara yol açarak, hayranların çözmeye çalıştığı karmaşık bir harita yaratıyor.

Resmi açıklamanın ardından hayranlar arasında birçok teori ortaya atıldı:

• Link her zaman aynı ruhtur: her kahraman bulanık anılara sahip ama ortak bir kahramanlık içgüdüsüne sahip bir reenkarnasyondur.
• Ebedi Ganondorf: Nefreti, Demise'in laneti sonrasında nesilden nesile yeniden canlanıyor.
• Sonsuz Döngü: Breath of the Wild'dan sonra Hyrule sıfırlanabilir ve sonsuz bir döngü yaratabilir.
• Majora'nın Maskesi bir kabus: Termina, Link için psikolojik bir cehennem olacaktı.
• Ölümsüz Tingle: Her çağda aynı görünümüne sahip olmasıyla ilgili bir espri.

Nintendo, Breath of the Wild (2017) ve Tears of the Kingdom ile resmi zaman çizelgesine bir kez daha meydan okudu. Hikâyesi binlerce yıl sonra geçiyor, ancak tüm zaman çizelgelerinden unsurları harmanlayarak paralel evrenler ve kanonun yeniden yorumlanması hakkında teoriler ortaya atıyor.

Nintendo, sıkı hikaye tutarlılığından ziyade oynanışa öncelik veriyor gibi görünüyor; hayranları araştırmaya ve tartışmaya davet eden dağınık ipuçları ve tekrar eden semboller bırakıyor.

Zelda destanı, sözlü bir efsane gibi işliyor: Her oyun, kendi versiyonunu ve nüanslarını katan farklı bir anlatıcıya sahip. Bu, Hyrule'un hikâyesinin her bölümle yenilenmesini ve oyuncuların merakını canlı tutmasını sağlıyor.

Gelecek, Link ve Zelda için zaman çizelgesini zorlayacak, hayranlar arasında bitmek bilmeyen teorileri ve tartışmaları körükleyecek daha fazla macera vaat ediyor. Böylece Hyrule, nesiller için bir buluşma noktası haline geliyor ve önemli olan kesin kronoloji değil, her sırrı açığa çıkarma deneyimi.