Rus bilim insanları, Elbrus'ta onlarca yıldır fark edilmeyen ekolojik bir felaket tespit etti

Avrupa'nın en yüksek dağ zirvesi olan Elbrus yanardağının büyük ölçekli gizli ekolojik bozulması, RUDN, St. Petersburg Devlet Üniversitesi ve diğer bilimsel kuruluşlardan Rus bilim insanları tarafından tespit edildi. Çalışmanın sonuçları Springer Socio-Ecological Practice Research DOI dergisinde yayınlandı .

Rus Eğitim ve Bilim Bakanlığı'nın MK'ye bildirdiğine göre, uluslararası bir keşif sırasında araştırmacılar, son 200 yılda Elbrus'un kuzey yamaçlarının manzarasının antropojenik etki nedeniyle önemli ölçüde değiştiğini keşfettiler. Elbrus'un sözde kayan taban çizgisi sendromundan muzdarip olduğu sonucuna vardılar.

RUDN Ekoloji Enstitüsü'nün Rasyonel Doğa Yönetimi Bölümü'nde kıdemli öğretim görevlisi olan Yaroslav Lebedev, "'Temel değişim' sendromu, her yeni neslin doğanın mevcut durumunu norm olarak algıladığı ve kademeli bozulmayı fark etmediği bir olgudur" diye açıklıyor.

Modern verileri, 1829'da Georgy Arsenyevich Emmanuel liderliğinde Elbrus'a yapılan ilk keşif gezisinin kayıtlarıyla karşılaştırdık ve bir zamanlar uzun otlar ve odunsu bitki örtüsüyle zengin olan çayırların seyrek çalılıklar ve çölleşme belirtileri olan bir "çim"e dönüştüğünü bulduk. Toprak erozyonu ve nehir kıyılarının tahribatı arttı ve biyolojik çeşitlilik keskin bir şekilde azaldı."

Bilim insanları, bitki örtüsünün, toprakların ve su kütlelerinin durumunu değerlendirerek (ulaşılması zor yerlerde, dronlar ve stratosferik bir sondaj kullanarak) saha gözlemleri gerçekleştirdiler. Daha sonra tarihi verileri 19. yüzyıl raporlarıyla karşılaştırdılar, turistlerle görüştüler ve çevre sorunlarına ilişkin kamuoyunun algılarını belirlemek için yayınları analiz ettiler.

Sefer, Elbrus'un kuzey yamacındaki ekosistemlerin bozulmasının ana nedenlerini açıklığa kavuşturmaya yardımcı oldu. Birincisi, aşırı otlatma - evcil hayvanların kontrolsüz otlatılması, bitki topluluklarının kaybına ve ardından toprak erozyonuna yol açar. İkincisi, ekosistemi istikrarından mahrum bırakan ve dönüşümüne yol açan ormansızlaşmadır. Üçüncüsü, aşırı antropojenik baskı - kitle turizmi ve turistik altyapının aktif gelişimi. Dördüncüsü, toprak erozyonuna neden olan, buzulların erimesiyle ifade edilen iklim değişikliğidir. İncelenen 3.500 hektarlık alanın yüzde 35'i yok edildi, çayırlar "çimlere" dönüştürüldü (yani, çimenli bitki örtüsünün yüksekliği 1-2 metreden 10-30 santimetreye düştü), çalılar kayboldu.

"Örneğin, 19. yüzyılda geyikler, ayılar ve karacalar Elbrus yamaçlarında yaşarken, bugün burada sadece birkaç kuş türü ve dağ sincapları gibi insanların yanında yaşamaya adapte olmuş küçük memeliler bulunmaktadır," diyor keşif lideri, Rusya Bilimler Akademisi Timiryazev Bitki Fizyolojisi Enstitüsü'nde kıdemli araştırmacı olan Anton Yurmanov. Tehlike altındaki türlerden bilim insanları sadece bir tanesini - alpin kertenkelesini - kaydetti.

Bilim insanları, ekosistemleri onarmaya veya otlatmayı sınırlamaya yönelik etkili çevre koruma önlemlerinin eksikliğinin ciddi sorunlardan biri olduğunu düşünüyor.

Yazarlar: