De 65 beste films op Disney+ op dit moment (november 2025)

In de game die bekendstaat als de streamingoorlogen, kwam Disney+ met een enorme bibliotheek aan films en series – en er kwamen constant nieuwe bij. Heb je alles op Netflix gezien? Disney+ heeft een schijnbaar eindeloze selectie Marvel-films en ook genoeg Star Wars- en Pixar-films. Het probleem is dat er zoveel te zien is dat het moeilijk is om te weten waar te beginnen. WIRED helpt je graag. Hieronder vind je onze selectie van de beste films op Disney+ van dit moment.

Voor meer kijkideeën kunt u onze gidsen met de beste films op Netflix , de beste films op Amazon Prime en de beste series op Apple TV+ raadplegen.

Als je iets koopt via links in onze verhalen, kunnen we een commissie ontvangen. Dit helpt ons bij het ondersteunen van onze journalistiek. Lees meer .

Is de derde keer echt scheepsrecht? In het geval van de Fantastic Four is het antwoord een volmondig ja. Na twee eerdere, grotendeels rampzalige, pogingen om het superheldenkwartet naar het grote scherm te brengen – eerst met Tim Story in 2005, daarna met Josh Trank in 2015 – lijkt Marvel de formule te hebben gevonden om hun zogenaamde "First Family" te laten slagen. De film blijft trouw aan de originele strips met zijn jaren 60-setting en laat astronauten Reed Richards (Pedro Pascal), Sue Storm (Vanessa Kirby), Ben Grimm (Ebon Moss-Bachrach) en Johnny Storm (Joseph Quinn) de uitdagingen trotseren die gepaard gaan met het worden van zowel beroemdheden als superhelden nadat blootstelling aan kosmische straling hen bovenmenselijke krachten heeft gegeven. Net als de wereld eindelijk weer normaal begint te voelen en Reed en Sue zich voorbereiden op de komst van hun eerste kind, daalt de Silver Surfer (Julia Garner) neer en kondigt aan dat de aarde op het punt staat te worden vernietigd. Het is een typische stripboekfilmopzet die wordt versterkt door zowel de nieuwigheid van deze personages in het Marvel Cinematic Universe als de sympathieke acteurs die ze spelen. Een tweede film is al in ontwikkeling, maar we zullen het viertal volgend jaar ook zien opduiken in Avengers: Doomsday .

Wanneer een reizende kermis naar een klein stadje in het Middenwesten komt, vermoeden twee beste vrienden – Will Halloway (Vidal Peterson) en Jim Nightshade (Shawn Carson) – dat er iets niet klopt. Ze ontdekken al snel dat de mysterieuze baas van de kermis, Mr. Dark (Jonathan Pryce), snode plannen heeft voor de dorpelingen en schakelen de hulp in van Wills vader (Jason Robards) om hem te stoppen. Rad Bradbury schreef het scenario voor Something Wicked This Way Comes , gebaseerd op zijn eigen roman uit 1962. De film was destijds een zeldzame uitstap naar duistere thema's voor Disney, maar ontwikkelde in de loop der jaren een fanatieke cult. De film is al tientallen jaren ongelooflijk moeilijk te vinden, dus de komst ervan op Disney+ is een groot succes voor fans.

Hoewel de film geen Avengers- successen behaalde in de bioscopen, waardoor velen hem als een flop bestempelden, vertellen de kaartverkoopcijfers niet altijd het hele verhaal – vooral niet als het om de MCU gaat. Florence Pugh herneemt haar rol als Jelena Belova, een door Black Widow opgeleide huurmoordenaar die verstrikt raakt in een sabotageplan bedacht door de corrupte CIA-directeur Valentina Allegra de Fontaine (Julia Louis-Dreyfus). Wanneer Jelena en haar medehuurmoordenaars beseffen dat ze zijn misleid om elkaar te vermoorden om de puinhoop van De Fontaine op te ruimen, bundelen ze hun krachten – met de hulp van Bucky Barnes (Sebastian Stan) en Jelena's vader/supersoldaat Red Guardian (David Harbour) om wraak te nemen. Op dit punt is het niet echt een spoiler om op te merken dat de asterisk in de titel bedoeld was om de tijdelijke titel aan te duiden, aangezien de groep is omgedoopt tot de "New Avengers".

In Sacramento speelt co-scenarist-regisseur Michael Angarano de rol van Rickey, een emotioneel onvolgroeide jongeman die nog niet klaar is om volwassen te worden, ook al zijn de mensen om hem heen al verder gegaan om een ​​carrière te vinden, te trouwen en een gezin te stichten. Glenn (Michael Cera) is een van die oude vrienden, die onbewust instemt met een roadtrip van Los Angeles naar Sacramento, zodat Rickey de as van zijn onlangs overleden vader kan verstrooien. Wat volgt is de fase van mannelijke vriendschap die ergens tussen Superbad en Sideways ontstaat, waarbij beide mannen iets over elkaar – en zichzelf – leren, of ze dat nu willen of niet. Hoewel de film een ​​hit was bij critici toen hij werd vertoond op het Tribeca Film Festival, bleef hij helaas grotendeels onopgemerkt tijdens zijn korte bioscoopperiode.

Als originele "zomerblockbuster" zou je je kunnen voorstellen dat fans nog maar weinig achter-de-schermen-verhalen van Steven Spielberg en co. te horen krijgen over het maken van Jaws . Maar deze documentaire van National Geographic bewijst dat zelfs de meest doorgewinterde fans van de film nog wel het een en ander te leren hebben over de film die miljoenen strandgangers van het water afschrikte. Ter ere van het 50-jarig jubileum van de film bevat deze 90 minuten durende documentaire interviews met Spielberg – en vele mensen die door de jaren heen door de film zijn geïnspireerd – om je te helpen de film in een heel nieuw licht te zien.

Met alle ophef rond de 50e verjaardag van Jaws lijkt dit het perfecte moment om onze waardering te tonen voor componist John Williams – zonder wie die Steven Spielberg-klassieker (en eigenlijk elke Spielberg-klassieker) niet hetzelfde zou voelen. De op één na meest genomineerde persoon in de Oscargeschiedenis (zijn 54 nominaties worden alleen overtroffen door Walt Disney, die er 59 verdiende), Williams produceert al bijna 70 jaar memorabele filmmuziek en heeft in stilte bijgedragen aan de transformatie van films tot cinema. Deze originele documentaire brengt enkele van de naaste medewerkers van de 93-jarige samen, waaronder Spielberg en George Lucas – die zweert dat " Star Wars eigenlijk geen Star Wars zou zijn zonder de muziek van Johnny Williams." Het is een ontroerend, en misschien wel langverwacht, eerbetoon aan een ware Hollywood-titan.

In 2018, toen Spider-Man: Into the Spider-Verse in de bioscoop verscheen, veranderde het de perceptie van wat Spider-Man-films, en animatiefilms, konden zijn. De film werd niet langer geleid door Peter Parker, een jongen uit Queens die gebeten wordt door een radioactieve spin, maar door Miles Morales, een jongen uit Brooklyn die een soortgelijk lot trof in een ander deel van het multiversum. Across the Spider-Verse vervolgt Miles' verhaal en zijn zoektocht om het multiversum, en zijn tijdlijn, te redden van een vreselijk lot. Leuk, hartverscheurend en spannend om te zien, het is een van de beste Spider-Man-films ooit.

The Abyss is in veel opzichten de ultieme James Cameron-film. De filmmaker kreeg het idee voor de film al als tiener en de film heeft alle verhaallijnen en visuele kenmerken van Camerons bekendere films. In zekere zin is het in wezen een onderwaterversie van Aliens : een Amerikaanse onderzeeër is in een hinderlaag gelokt en naar de bodem van de oceaan in het Caribisch gebied gezonken. Een Navy SEAL (Michael Biehn) en twee petroleumingenieurs met een taai romantisch verleden (Ed Harris en Mary Elizabeth Mastrantonio) worden op een reddingsmissie gestuurd, maar ze moeten een race tegen de klok voeren terwijl een storm zich boven het water ontwikkelt en Sovjetschepen proberen de gezonken onderzeeër te bereiken voordat hun Amerikaanse collega's arriveren. Zoals je in een Cameron-film mag verwachten, is alles niet zo eenvoudig als het lijkt en stuiten de reddingswerkers op wat wordt beschouwd als "niet-aardse intelligentie". Hoewel oorspronkelijk uitgebracht in 1989, geeft deze nieuwe 4K-restauratie nieuw leven aan Camerons onderwater-sci-fi-klassieker.

Langzaam maar zeker ontwikkelt filmmaker RJ Cutler zich tot Amerika's belangrijkste chroniqueur van beroemdheden. Na eerder Billie Eilish , Martha Stewart en James Belushi te hebben gefotografeerd, richt de documentairemaker zijn lens nu op Elton John. Elton John: Never Too Late volgt de hitmaker terwijl hij zich voorbereidt op zijn laatste Noord-Amerikaanse show in het Dodger Stadium in Los Angeles in 2022, die live werd gestreamd op Disney+. Elton John: Never Too Late springt heen en weer in de tijd, met behulp van archiefinterviews en nooit eerder vertoonde beelden om een ​​volledig beeld te schetsen van de decennialange carrière van de muzikant. Zie het in ieder geval als een aanvulling op de biopic Rocketman uit 2019.

De Deadpool -films hebben zich altijd onderscheiden door hun trotse anti-superheldenfilms en hun gewaagde R-rating. Hoewel Deadpool & Wolverine de eerste film in de reeks is die officieel deel uitmaakt van het Marvel Cinematic Universe (het duurde slechts enkele jaren van productievertragingen en één enorme studio-acquisitie om dat mogelijk te maken), is hij net zo rauw als de voorgaande delen. Zes jaar nadat Ryan Reynolds voor het laatst op het scherm verscheen als de Merc with a Mouth, heeft Deadpool zijn dieptepunt bereikt. Wanneer hij de kans krijgt om de levens en liefdes die hij in een andere tijdlijn verloor terug te winnen, moet hij de hulp inroepen van een uiterst ongeïnteresseerde Wolverine (Hugh Jackman) om dit te realiseren. De chemie tussen Reynolds en Jackman op het scherm is elektrisch, waardoor dit (grofgebekte) team-up je niet wilt missen.

Bruce Springsteen kwam vol energie uit de Covid-19-lockdowns en was klaar om een ​​waanzinnige show neer te zetten. Voor Road Diary gaf The Boss regisseur Thom Zimny ​​een all-access pass voor de creatie van de tournee die hij en de E Street Band sinds 2024 maken, inclusief archiefbeelden en interviews met de band en Springsteen zelf. Zimny ​​documenteert het leven van de rocker al meer dan twintig jaar – en won twee Emmy Awards voor zijn werk (voor Bruce Springsteen and the E Street Band: Live in New York City uit 2001 en Springsteen on Broadway uit 2018) – waardoor deze documentaire een must-see is voor elke fan.

Niet huilen. Maar ook huilen. Heel veel. Inside Out is de perfecte vertolking van wat elke Pixar-film nastreeft. Op het eerste gezicht is het een komische blik op menselijke emoties, de complexiteit van een opgroeiend kind en de delicate balans van het gezinsleven. Maar door letterlijk in het hoofd van de 11-jarige Riley te kruipen, vindt de film een ​​manier om emoties tot leven te brengen op een manier die tegelijk komisch, diepgaand en vaak ingenieus is.

Hoewel het alweer tien jaar geleden is dat Pixar's Oscarwinnende Inside Out uitkwam, speelt dit vervolg zich slechts twee jaar na het einde van de originele film af. Riley, inmiddels dertien jaar oud, is officieel een tiener – en nog niet helemaal klaar om te leven met de verschillende nieuwe emoties die bij die fase horen. Denk bijvoorbeeld aan angst (Maya Hawke), afgunst (Ayo Edebiri), verveling (Adèle Exarchopoulos) en schaamte (Paul Walter Hauser). Gelukkig voor hen allemaal, en niet te vergeten Riley's ouders, is Joy (Amy Poehler) er nog steeds om deze emoties in balans te brengen. Pixar slaagt er wederom in om een ​​film te maken met een boodschap die ook leuk is voor het hele gezin.

"Er zijn zeker ups en downs geweest", zegt singer/songwriter Mike Love in The Beach Boys . "We zijn waarschijnlijk al een half dozijn keer afgeschreven." Toch zijn deze California Dreamers er meer dan 60 jaar na de oprichting van de band in geslaagd om de verwachtingen van het publiek net zo vaak te overtreffen – en tegelijkertijd een nieuwe definitie te geven aan wat popmuziek kan zijn. Frank Marshall en Thom Zimny ​​co-regisseren deze verhelderende documentaire, met gloednieuwe interviews met Love, wijlen Brian Wilson en Al Jardine – om nog maar te zwijgen van de vele artiesten die ze hebben geïnspireerd (onder wie Lindsey Buckingham, Janelle Monae, Don Was en Ryan Tedder).

Wes Anderson heeft een sterrencast en -crew samengesteld voor deze prachtige stop-motionanimatiebewerking van Roald Dahls kinderboek. Meneer Fox (George Clooney) belooft zijn vrouw (Meryl Streep) dat hij zal stoppen met boerenplunderen wanneer ze onthult dat ze zwanger is. Jaren later voelt de sluwe hond zich angstig en komt hij in de verleiding om zijn criminele hobby's weer op te pakken wanneer de verleiding vlak naast de deur op de loer ligt. Maar mevrouw Fox begint te vermoeden dat er iets mis is wanneer een overvloed aan vers voedsel hun huis binnenkomt. Sterker nog, de lokale boeren zijn niet bepaald blij met de overval door een vervelende vos – en bundelen hun krachten om er iets aan te doen. Noah Baumbach schreef het script samen met Anderson, en de cast bestaat uit veel van Andersons meest frequente medewerkers, waaronder Bill Murray, Jason Schwartzman en Owen Wilson.

Als je de trailer van Jim Henson: Idea Man bekijkt, valt het je op: hoe kan het dat er nog geen uitgebreide documentaire over Jim Henson is geweest? Muppets, The Dark Crystal , Sesamstraat – de poppenspeler had er allemaal een hand in. In deze documentaire bekijkt Ron Howard Hensons (onvermoeibare) werk, zijn ongelooflijke impact en de nalatenschap die hij naliet.

Als Peter Jacksons driedelige docuserie Get Back uit 2021 (die ook op Disney+ staat) je nog meer ongefilterde toegang tot de Beatles gaf, hebben we goed én slecht nieuws: Let It Be is de documentaire uit 1970 waaruit veel van de beelden uit die serie afkomstig zijn. Aan de positieve kant heeft de originele 16mm-kopie van de film – die de afgelopen 50 jaar grotendeels ongezien is gebleven – een minutieuze restauratie ondergaan, met dank aan Jackson (wederom). Hoewel de film wat van de emotionele nuance van de serie mist, omdat we minder te zien krijgen van de soms ongemakkelijke interacties van een band die op het randje van hun breekpunt staat, fungeert het als een prachtige tijdcapsule waarin de film is ontstaan. Voel je vrij om de twee te combineren voor één lange bingewatch (en voeg Abbey Road: If These Walls Could Sing toe voor de goede orde).

Ahmir “Questlove” Thompson maakte zijn regiedebuut met deze speelfilmdocumentaire, die verslag doet van het baanbrekende Harlem Cultural Festival – een zes weken durende viering van de zwarte cultuur, met onder meer muziek, geschiedenis en mode. De film bevat zelden vertoonde fragmenten van artiesten zoals Stevie Wonder, Nina Simone, Gladys Knight & the Pips en Sly & the Family Stone. Waarom heb je nog nooit van het evenement gehoord? Mogelijk omdat het overschaduwd werd door Woodstock, dat in dezelfde periode in de zomer van 1969 plaatsvond. Ironisch genoeg werd de film, toen hij in 2022 de Oscar voor Beste Documentaire won bij de Academy Awards, wéér overschaduwd: het is de prijs die werd uitgereikt toen Will Smith Chris Rock berucht op het podium sloeg. (Hier is je kans om je gemiste dankwoord goed te maken.)

Was jij een van de gelukkigen die Taylor Swifts Eras Tour in het echt zag? Heb je Taylor Swift: The Eras Tour in de bioscoop gezien? En raad eens? Je kunt hem nu ook bekijken op Disney+! Taylor Swift: The Eras Tour (Taylor's Version) lijkt een beetje op de tour die in de AMC-bioscopen draaide, maar dan met vier nieuwe akoestische nummers: "You Are in Love", "Death by a Thousand Cuts", "I Can See You" en "Maroon". Ook het folklorenummer "Cardigan" is aanwezig. Dus of je nu de tour, de bioscoopervaring of geen van beide hebt gezien, er is nu nóg een manier om Taylor te ervaren. Ben je er klaar voor?

Elke film die zo geliefd is als X-Men zal ongetwijfeld meer dan een paar tegenstanders hebben wanneer hij de overstap van pagina naar scherm maakt. Maar de eerste X-Men -film wist sceptische stripboekfans en nieuwkomers in de mutantenoorlog te imponeren met zijn meeslepende verhaallijn en sterrencast, waaronder Patrick Stewart, Ian McKellen, Halle Berry, Anna Paquin en de toenmalige nieuwkomer Hugh Jackman. De film markeerde het begin van een steeds groeiende franchise over de strijd tussen mutanten en mensen, die inmiddels in totaal 13 films telt en meer dan $ 6 miljard aan inkomsten genereert. Nu X-Men officieel onderdeel is van Marvel Studios, kun je veel meer van deze uitgebreide cast aan personages verwachten (te beginnen met de eerder genoemde Deadpool & Wolverine en de langverwachte Avengers: Doomsday uit 2026). Maar tot die tijd, kijk deze klassieker uit 2000 nog eens terug en bereid je voor op de toekomst.

Het is misschien onmogelijk om de hoogten te bereiken die tijdloze klassiekers als Temple of Doom of Raiders of the Lost Ark bereikten, maar deze nieuwste aflevering in de Indiana. Jones-franchise geeft Harrison Ford weer de macht, waardoor hij tegen nazi's kan vechten en eindelijk (misschien) een einde kan maken aan zijn leven als artefactenjager. De film, geregisseerd door James Mangold, krijgt ook fantastische humor en pit van Phoebe Waller-Bridge, die Helena speelt, de dochter van een oude bondgenoot van Indy die misschien niet zo'n pure interesse heeft in de Dial of Destiny, een eeuwenoud tijdreisapparaat waarvan Dr. Jones natuurlijk vindt dat het in een museum thuishoort.

Far From Home , met Tom Holland in de hoofdrol als de superheld in spandex, is opmerkelijk omdat het de eerste film is in Fase Vier van de MCU – en de eerste film waarin we een Avenger zien die probeert de draad weer op te pakken na de gebeurtenissen in Avengers: Endgame . Voor Peter Parker betekent dat een saaie schoolreis naar Europa, die allesbehalve saai wordt wanneer de Aarde wordt aangevallen door een schurkenbende Elementals, die Spidey alleen kan verslaan met de hulp van de mysterieuze – en toepasselijk genaamde – Mysterio (Jake Gyllenhaal).

Daniel Hillard (Robin Williams) is een stemacteur met een kleine baan en een toegewijde vader van drie kinderen. Hij is net door zijn vrouw gedumpt en mag zijn kinderen maar één dag per week zien. Dus doet hij wat elk weldenkend mens zou doen: hij vraagt ​​zijn broer, die toevallig visagist is, om hem te verkleden als een oudere vrouw en solliciteert naar een baan als nanny voor zijn ex-vrouw Miranda (Sally Field). Dat Miranda zich niet realiseert dat de persoon aan wie ze haar kinderen heeft toevertrouwd, de man is met wie ze meer dan tien jaar getrouwd is geweest, zegt misschien meer over haar personage. Negeer de belachelijke opzet en geniet in plaats daarvan van meer dan twee uur Robin Williams die helemaal losgaat. Eet smakelijk!

Tiener Josh Baskin (David Moscow) wenst op een Zoltar-machine dat hij van de ene op de andere dag volwassen zou kunnen worden – en ziet de volgende ochtend zijn oudere zelf (Tom Hanks) hem in de spiegel aanstaren. Om zijn versnelde lichaam te verbergen, verschuilt Baskin zich in New York City, waar hij terugvalt in zijn droombaan bij een speelgoedbedrijf en de vrouw van zijn dromen ontmoet (Elizabeth Perkins). De film die Tom Hanks, nou ja, Tom Hanks maakte (en die ook zijn eerste Oscarnominatie betekende), is een groot succes . Maar het was Robert De Niro die oorspronkelijk de hoofdrol zou spelen; toen hij vanwege planningsproblemen moest afhaken, sprong Hanks in.

Nemo (Alexander Gould) is een jonge clownvis met een onvolmaakte vin en een vader (Albert Brooks) die zich eindeloos zorgen maakt over de veiligheid van zijn zoon. Dat is te vergeven, aangezien Nemo's moeder – en al zijn broers en zussen – kort voor het uitkomen van hun eieren slachtoffer waren van een barracuda. ​​Dus wanneer Nemo gevangen wordt genomen terwijl het duo in het Great Barrier Reef zwemt, is het aan Marlin om zijn enige zoon te vinden en te redden. Met een sterrencast van stemacteurs – aangevoerd door de altijd perfecte Brooks en Ellen DeGeneres als de vergeetachtige blauwe doktersvis genaamd Dory (die later de hoofdrol zou spelen in haar eigen avontuur) – maakt Finding Nemo deel uit van de hoogtijdagen van Pixar-films, waarin elke film de absoluut perfecte film ervoor leek te overtreffen.

Rob Reiner regisseert dit avonturen-komedie-sprookje, geschreven door William Goldman (de legendarische scenarioschrijver die ooit over Hollywood zei dat "niemand iets weet") naar zijn eigen roman. Het altijd citeerbare verhaal vertelt het verhaal van een jonge vrouw genaamd Buttercup (Robin Wright) die verloofd is met een prins (Chris Sarandon), maar eigenlijk verliefd is op voormalig boerenknecht Westley (Carey Elwes), die volgens haar is omgekomen bij een piratenaanval. Wanneer Buttercup enkele dagen voor haar bruiloft wordt ontvoerd, volgt een reeks gebeurtenissen die het verliefde stel mogelijk weer bij elkaar brengen, of de dood van een (of beiden) van hen betekenen. Goldman was beroemd om zijn eigen werk, maar vond het niet erg om de eer op te eisen voor twee van zijn films. The Princess Bride was er een van ( Butch Cassidy and the Sundance Kid was de andere).

Is de live-actionversie van De Kleine Zeemeermin een verbetering ten opzichte van de geliefde animatieklassieker uit 1989? Natuurlijk niet. Maar Disney is druk bezig met het herinterpreteren van de films waar je als kind zo van hield, en dit is een van de betere pogingen van het Muizenhuis. Oscar-genomineerde Rob Marshall ( Chicago , Mary Poppins Returns , Into the Woods ) staat achter de camera voor dit verhaal over een jonge zeemeermin die ernaar verlangt om (zing met ons mee) "deel uit te maken van jouw wereld". Maar het is Halle Bailey, die een krachtige prestatie neerzet als Ariel, die De Kleine Zeemeermin echt de moeite waard maakt.

Of je Henry Selicks fantasierijke stop-motionavontuur nu ziet als een Halloweenfilm of een kerstfilm, het maakt niet zoveel uit, want er is nooit een slecht moment om The Nightmare Before Christmas aan je kijklijst (of nog eens te kijken) toe te voegen. Wanneer de onruststokers in Halloweentown, waaronder pompoenkoning Jack Skellington, de magie van Kerstmis ontdekken, besluiten ze de Kerstman te ontvoeren en beide feestdagen voor zichzelf op te eisen. Zelfs in de huidige wereld vol CGI-animaties blijft de artisticiteit achter The Nightmare Before Christmas pijnlijk indrukwekkend – en de macabere maar kindvriendelijke sfeer maakt het een leuke film voor het hele gezin. Er is ook een meezingversie als je in de stemming bent.

Voor het geval je het verhaal niet kent: nadat Assepoester haar geliefde moeder verliest, trouwt haar vader met een ondeugende vrouw met twee al even ondeugende dochters. Terwijl ze hun dagen doorbrengen met het kwellen van de goedhartige Assepoester, heeft Prins Charmant, de meest begeerde vrijgezel van het land, alleen maar oog voor haar. Vijfenzeventig jaar na de oorspronkelijke release is Assepoester niet voor niets een Disney-klassieker. Nu is de film terug met een indrukwekkende 4K-restauratie waar jaren aan is gewerkt.

Voor Marvel-fans is Mark Ruffalo de enige Bruce Banner. Maar dat was pas nadat Eric Bana in Hulk uit 2003 het piepkleine paarse broekje van de supergrote superheld had gepast – en het vervolgens aan Edward Norton had gegeven voor deze film uit 2008, die de pech had slechts een maand na Iron Man in de bioscoop te draaien. De MCU heeft altijd een rommelige planning gehad, maar kijkers moeten deze film niet te snel afschrijven, vooral niet degenen die op zoek zijn naar een stevige zomerpopcornfilm. Norton mist misschien Ruffalo's moeiteloze charme, maar hij heeft de Doc Green-rol van het personage wel onder de knie. Hoewel de film grotendeels (en ten onrechte) in de vergetelheid is geraakt, kreeg hij in februari wel een boost toen Liv Tyler in de armen van (de nieuwe) Bruce viel toen ze haar rollen als geliefde Betty Ross hernam in Captain America: Brave New World .

Stan Lee, met gemak de meest herkenbare naam in de stripwereld, heeft een impact gehad op het medium – en op de popcultuur in het algemeen – die simpelweg niet overschat kan worden. Regisseur David Gelb's documentaire over "The Man" duikt niet alleen in zijn nalatenschap, maar ook in zijn geschiedenis. Hij volgt het leven van de stripmaestro, van zijn vroege jaren in New York City tot zijn werk als co-creëerder van iconische personages zoals Spider-Man en Black Panther en zijn tijd als ieders favoriete Marvel-filmcameo. Stan Lee is een must-see voor elke fan.

Hoewel Sam Raimi's Spider-Man-films met Tobey Maguire al ouder zijn dan de officiële MCU, heeft de beroemde regisseur met zijn mix van solide verhalen, oprechte humor en indrukwekkende beelden de toon gezet voor hoe dat toekomstige universum eruit zou zien. Maguire is perfect gecast als de ongemakkelijk charmante Peter Parker, die – net zijn superkrachten ontdekt – leert ze te benutten.

Venom was misschien geen succes bij de critici, maar WIRED-hoofdredacteur Angela Watercutter had precies de juiste snaar geraakt toen ze het omschreef als "een slechte film met een groot cultpotentieel". Hoewel de film Doctor Strange evenaart met zijn overvolle cast vol serieus talent – ​​Tom Hardy in de hoofdrol, met Michelle Williams en Riz Ahmed in de hoofdrollen, plus Zombieland 's Reuben Fleischer als regisseur – was het eindresultaat, nou ja, een beetje een rommeltje. Toch weet de film op de een of andere manier boeiend te zijn, zelfs als je hem aanzet om Hardy 112 minuten lang te zien mompelen, Tater Tots te eten en bijna letterlijk op de achtergrond te kauwen.

Star Wars is natuurlijk een van de grote trekpleisters op Disney+. En het spreekt voor zich, of in ieder geval zou dat moeten, dat de films die de originele trilogie vormen de beste van allemaal zijn – en de enige Star Wars-films die je zou moeten kijken als je niet alle films of zo wilt bingewatchen. De kanttekening voor kieskeurige fans is dat dit de versies zijn waar George Lucas na de release aan heeft gesleuteld. Sommige dingen, zoals de verbeterde beelden in en rond Cloud City, zijn doordachte toevoegingen, maar andere zijn controversiëler.

Meer dan 20 jaar nadat Star Wars: Episode IV—A New Hope (ook bekend als kortweg Star Wars ) de Hollywood-blockbuster hielp definiëren, keerde George Lucas terug naar de space opera met een gloednieuwe trilogie voor een compleet nieuwe generatie bioscoopbezoekers. Het pakte ongeveer zo goed uit als je zou verwachten. We zullen niet doen alsof The Phantom Menace (1999), Attack of the Clones (2002) en/of Revenge of the Sith (2005) ook maar een greintje van de passie, humor of heldhaftigheid van de originele films hebben. Maar ze zijn essentiële popcultuurfilms geworden en een overgangsrite voor sciencefictionfans, al was het maar om te begrijpen waar al die Jar Jar Binks-haat om draait.

Toen Disney Lucasfilm in 2012 voor 4 miljard dollar kocht, was het in feite George Lucas die de sleutels van de Millennium Falcon overhandigde. Hoewel fans terecht sceptisch waren over de vraag of het Muizenhuis de enigszins tegenculturele omgeving waarin de serie oorspronkelijk was ontstaan, zou kunnen – of zelfs maar willen – heroveren, verenigde één hoopvolle gedachte hen allen: wat Disney ook bedacht, het kon niet slechter zijn dan de prequeltrilogie. En ze hadden gelijk. Door de teugels in handen te geven van J.J. Abrams ( The Force Awakens ), Rian Johnson ( The Last Jedi ) en vervolgens weer Abrams ( The Rise of Skywalker ), werd de serie meer een liefdesbrief aan de originele films en de generaties filmmakers – en fans – die ze inspireerden. Gelukkig bleken acteurs Daisy Ridley, John Boyega, Oscar Isaac en Adam Driver waardige opvolgers van de smokkelaars, aaseters, Jedi-meesters en Sith Lords die hen voorgingen.

Mei Lee is een 13-jarige met een probleem: wanneer ze overmand wordt door een overweldigende emotie, wat op die leeftijd zo'n beetje elke emotie is, verandert ze in een gigantische rode panda. Uiteindelijk komt Mei erachter dat het een erfelijke familietrek is. Hoewel er mensen zijn die haar bovennatuurlijke krachten graag zouden willen uitbuiten, leert ze langzaam dat alleen zij de macht heeft om ze te beheersen. Zie dit als een spiritueel vervolg op Inside Out uit 2015, dat de complexe innerlijke werking van de constant veranderende emoties van een 11-jarige verkende.

Abbey Road Studios staat vooral bekend als de plek waar de Beatles enkele van hun meest iconische albums opnamen, waaronder Abbey Road uit 1969. Maar de heilige hallen van deze legendarische muziekstudio hebben een veel grotere rol gespeeld in de muziekindustrie, aangezien ze onderdak hebben geboden aan beroemdheden als Elton John, Pink Floyd en Aretha Franklin, maar ook aan Amy Winehouse, Lady Gaga, Radiohead, Adele, Oasis, Kate Bush en Frank Ocean. Deze documentaire, die volgde op Peter Jacksons docuserie The Beatles: Get Back (die ook te streamen is op Disney+ en een echte aanrader is), is geregisseerd door Mary McCartney, de dochter van Sir Paul, die praktisch in de studio is opgegroeid en daardoor haar onderwerp met de eerbied kan behandelen die het verdient.

James Camerons Avatar was het enige waar iedereen het over had toen de film in 2009 in de bioscoop uitkwam en prompt meer dan 1 miljard dollar opbracht. Het werd de filmische ijsberg die een andere Cameron-film, Titanic uit 1997, van zijn plaats als meest succesvolle film aller tijden sloopte. Voor een film die zoveel geld opbracht, nam hij echter nooit een grote plaats in in de culturele discussie over films. Zoals zoveel van Camerons werk kwam veel van de innovatie voort uit de technologie die in feite uitgevonden moest worden om de film mogelijk te maken.

Een week voordat Avatar eind 2009 (voor het eerst) in de bioscopen verscheen, kondigde James Cameron zijn voornemen aan om de film om te zetten in een volwaardige franchise. Maar de regisseur nam er de tijd voor om dit te realiseren. Avatar: The Way of Water – waarin de verliefde stelletjes Jake (Sam Worthington) en Neytiri (Zoe Saldaña) centraal staan, inmiddels getrouwd en met kinderen – kwam eind 2022 uit, maar liefst 13 jaar na de première van het origineel. Maar Cameron kocht slim wat tijd door de film 16 jaar na de gebeurtenissen in Avatar te laten afspelen. Hoewel de kritische recensies gemengd waren, werd het uiteindelijk toch de op twee na meest succesvolle film aller tijden, wat opnieuw bewijst dat Cameron een soort Midas-touch heeft aan de kassa. We zullen zien of dat nog steeds zo is wanneer de derde film van de franchise, Avatar: Fire and Ash , in december uitkomt.

De MCU heeft sinds 2008 bijna drie dozijn films uitgebracht, maar de allereerste daarvan – Iron Man – blijft een van de beste. Het is bijna niet te geloven hoe hard regisseur Jon Favreau heeft moeten vechten om Robert Downey Jr. de hoofdrol te bezorgen, aangezien hij misschien wel een van de meest geliefde figuren van de MCU is. Voordat er een hele franchise plus een gedeeld tv-universum bestond, mocht Downey, als Tony Stark/Iron Man, gewoon zijn ding doen. Het was een gok die voor iedereen goed uitpakte.

Natuurlijk kun je de live-action/CGI-versie bekijken die Disney+ kort na de lancering uitbracht, maar waarom zou je de moeite nemen als het origineel uit 1955 er ook is? Laat de nogal vulgaire stereotypen die destijds gangbaar waren even terzijde (de film bevat nu een waarschuwing, hoewel die onlangs is herschreven ) en Lady en de Vagebond blijft een van de meest iconische Disney-animatiefilms en een liefdesverhaal voor de eeuwigheid. Wanneer een verwende cockerspaniël genaamd Lady concurreert met een pasgeboren baby om de aandacht van haar ouders, raakt ze los en raakt ze bevriend met een schurftige maar charmante straathond genaamd Vagebond. Uiteindelijk moet Lady kiezen tussen het verwende leven dat ze altijd heeft gekend met Jim Dear en Darling, of een leven vol spaghetti met de hopeloos romantische Vagebond – tenzij er een andere manier is.

Between The Muppet Show and The Muppet Movie , Jim Henson and the Muppets were everywhere in 1979. Their first big-screen outing serves as more of a prequel, as it follows Kermit the Frog's journey from a swamp in Florida to Hollywood, where he's headed to pursue his dreams of becoming a movie star. Along the way, we get to witness where and how he meets the fellow members of his felt-made crew, from Fozzie Bear to Miss Piggy. Hijinks ensue when a restaurateur named Doc Hopper doesn't take too kindly to Kermit turning down his offer to serve as the official legs of his chain's famous fried frog legs, and follows the frog in order to seek revenge.

Enrico Casarosa's Luca earned an Oscar nomination for Best Animated Feature in 2022 for its sweet and soulful story about a young boy named Luca who is hiding a dark secret: He's a sea monster living in a town on the Italian Riviera that absolutely despises his kind. Ultimately, Luca is a moving coming-of-age film about friendship, family, and overcoming our own prejudices—and truly one of Pixar's best features.

Marvel's biggest mistake in the entire MCU canon (so far) was not commissioning Captain Marvel sooner. The film, set in the past, sees the rise of Marvel (Brie Larson) as she discovers her origin story and develops her powers. The film, the first entry in the Marvel universe with a female lead, channels the spirit of the 1990s both in its setting and in style, with heaping spoonfuls of Samuel L. Jackson and all the plot and subtlety of a blockbuster action movie. Larson adds a healthy dose of sarcasm to undercut her character's immense power, and Jackson is eerily brilliant, making for a super fun 123 minutes.

Who doesn't love a heist movie? Paul Rudd's MCU debut acted as something of a palate cleanser after the heavy, literally Earth-shattering events of Age of Ultron . Rudd plays Scott Lang, a reformed criminal who teams up with Hank Pym (Michael Douglas) and his daughter (Evangeline Lily) to keep Pym's shrinking technology from falling into the wrong hands. The film's depiction of quantum physics wouldn't hold much water at CERN, but it's terrific fun—thanks in part to Michael Peña's star turn as Lang's former cellmate Luis and, of course, Rudd's legendary likability. If you want to make it a Rudd-athon, both Ant-Man and the Wasp and Ant-Man and the Wasp: Quantumania are streaming, too.

There's a moment in the event-movie-to-endgame-all-event-movies when you realize that writers Stephen McFeely and Christopher Markus have gone full Harry Potter and the Cursed Child all over the MCU. Once you get past the rather glum beginning, you can settle in for what you have come to expect from any Avengers movie: Tony Stark cracking wise; Doctor Strange doing weird things with his hands; Professor Hulk explaining the science of what's going on; and Black Widow and Captain Marvel kicking ass, both emotionally and physically. It's a messy but epic baton-pass in the form of an angsty portal-powered mega-battle. And we're not going to lie: We've watched those audience reaction videos, and they too are a thing of joy.

If you only know Lin-Manuel Miranda's musical from the obscenely high ticket prices and snippets of the soundtrack, here's your chance to find out what all the fuss is about. A version of the production, recorded via a six-camera setup over two performances by the original Broadway cast, was put on Disney+ after plans to release it in cinemas were scrapped. Aside from a couple of censored swear words and the fact that it's directed (by Thomas Kail), it's essentially the same show—an energetic, empathetic, witty, quippy hip-hop musical about US founding father Alexander Hamilton.

One of the potential answers to “What, oh, what to put on after Frozen and Frozen 2 ?” Moana is in fact better than Frozen . By that we simply mean better soundtrack, better heroine, better visuals, and better side quests. There's also 100 percent more Dwayne Johnson as a tattooed demigod and Jemaine Clement as a giant crab doing a Bowie impression. Set thousands of years ago on the fictional, Polynesia-inspired island of Motunui, Moana's hero's journey is fairly classic, but the sumptuous animation and Lin-Manuel Miranda tunes are top-tier Disney. (Sure, we'd love to see Taika Waititi's original script, but we can live without it.) Moana 2 , last year's less well-received sequel, is now also streaming on Disney+ (as are sing-along versions for both films ).

If your friend told you they'd decided to solo-climb up the sheer 3,000-foot granite El Capitan wall in Yosemite, California, with no rope, you'd think they had gone mad. But that's exactly what Alex Honnold set out to do back in 2017. Honnold's quest to climb the vertical wall was documented by his two director friends, Elizabeth Chai Vasarhelyi and Jimmy Chin, as he took on the ascent to become the world's first person to free-climb El Capitan. But it's not just about the ascent, it's also about Honnold's complicated life, his emotional issues, and all the things that have driven him to pursue one of the most dangerous missions ever attempted by any free climber. The cinematography in Free Solo is also dizzyingly beautiful, and the entire thing will have you gripping the arm of your chair in terror.

Wayne Szalinski (Rick Moranis) is an experimental inventor who creates an electromagnetic shrinking machine. Naturally, he accidentally shrinks his own children (if you didn't already guess that from the title), plus the kids from next door, then unwittingly throws them in the trash. To have any chance of becoming their normal size again, the teeny tots must navigate their way across the family's (now seemingly gigantic) yard and back to the house. It's something fraught with peril when you're half the size of an aspirin.

While it initially might have seemed as if Pixar could never make anything as good as the original 1995 Toy Story , each of the three subsequent films add depth to the franchise's canon. All of the movies are critically acclaimed—and they're all available on Disney+. When combined, the four films tell a story about growing up and how everything in life, inevitably, changes. Woody (Tom Hanks) and the gang go from learning how to deal with new people to understanding loss. It's something that's also followed the cast: In Toy Story 4 , the voice of Mr. Potato Head was created through archive recordings after Don Rickles, as the man behind the voice, died ahead of the film's release.

Remember the terrifying wildebeest stampede in the 1994 version of The Lion King ? That was actually computer animated, because drawing them by hand would have taken a long, long time. Special attention was taken to blend it into the cel-shaded backgrounds, and this was all before Toy Story came out the following year. Which is all to say that not only is the '90s version a perfect movie that had absolutely zero need for a charm-deficient 2019 remake (which is also streaming on Disney+ in case you want to compare), it's also the best Lion King to use CG animation.

Heath Ledger singing “Can't Take My Eyes off You” on the bleachers. That's the iconic scene in this top-caliber high school romcom. The plot is taken from The Taming of the Shrew , the cast—including Ledger, Julia Stiles, and Joseph Gordon-Levitt—are all adorable, and the late '90s nostalgia is potent. Offering some much-needed variety from the sci-fi and animation that dominates the Disney+ launch catalog, 10 Things I Hate About You is as good as comfort-food movies get.

Tron and its modern sequel, Tron: Legacy , aren't your typical Disney films. The original sees a programmer (Jeff Bridges) become trapped inside a computer system where he meets and befriends programs, including the eponymous hero Tron, who are resisting the power of a growing artificial intelligence, the Master Control Program. It became a sci-fi cult classic, leading to the creation of a modern sequel that continues the story and features an epic score cowritten by Daft Punk. Both are watchable distractions, even if the sequel feels a little thin in places.

Another nostalgia fest, this time for fans of '80s fantasy. Willow is a family-friendly, mythic quest that's best seen as George Lucas and Ron Howard's fun, $35 million Tolkien fan fiction. The story of a farmer tasked with protecting a magic baby from an evil queen is not exactly the most original story in the world, but that hasn't stopped this from becoming a classic, with Warwick Davis as Willow Ufgood and Val Kilmer waving a sword around. Classic Sunday afternoon fare.

Winter Soldier is among the best Marvel movies. It makes time for quieter character moments, and the action, while still spectacular, feels a little more grounded and real than the CGI-fueled shock and awe of the mainline movies. In this outing, Captain America faces off against a rogue element of SHIELD led by Robert Redford's Alexander Pierce.

The first two Thor films were among the worst in the whole series—Chris Hemsworth's thunder god was dour and charmless. But here, director Taika Waititi injected some much-needed color into the proceedings, borrowing heavily from the Planet Hulk storyline from the comics. Thor finds himself stranded on a bizarre planet, ruled over by Jeff Goldblum (who is pretty much playing himself). There, he crosses paths with Bruce Banner's Hulk, who has been missing since the events of Civil War . It's hugely funny, and arguably the best film of the series.

The newer Star Wars one-off films attract strong opinions, and Rogue One is no different. But while it has its issues, it fills an important hole in the universe and features some of the best action sequences in the entire saga. Its main black mark is the rather iffy CGI recreation of Peter Cushing's Grand Moff Tarkin, but it's still a fun romp that lacks the narrative baggage of the new trilogy.

Black Panther had a huge cultural impact. It was refreshingly unusual to see a blockbuster superhero film with such a diverse cast—and the Afrofuturist setting was unlike anything Marvel had ever done before. Michael B. Jordan steals the show as Killmonger, who returns to his father's home to claim the throne from T'Challa (the late Chadwick Boseman).

As WIRED senior writer Jason Parham wrote in his review of Black Panther: Wakanda Forever , this movie is haunted by the absence of Chadwick Boseman, the Marvel Cinematic Universe's original King T'Challa who died following a battle with colon cancer in 2020. To that end, writer-director Ryan Coogler had to make a much different kind of superhero film, one that addressed the loss of its main character while also pushing Marvel's cinematic storyline forward into its next phase. “It's rare for MCU films to channel the turbulence of grief with such unflinching focus,” Parham wrote. “Coogler has equipped his sequel with a changed vocabulary: It speaks equally from a place of loss as it does triumph. Grief is its mother tongue.” To that end, the director uses the death of T'Challa to usher in a new Black Panther as well as new heroes (Ironheart) and adversaries-turned-allies (Namor).

Released in 2008, a time when, for many, the climate crisis felt like a distant, abstract threat, WALL·E is classic Pixar. It's a love story—sort of—that focuses on two robots. But it's also a story about survival, believing in yourself, and dancing through the vacuum of space propelled by a fire extinguisher. The animation, especially on the desolate, barren Earth, is a sight to behold. The opening scenes of the film are also basically a silent film, with the score and robotic sound effects doing a fantastic job bringing out the emotion and drama of what's happening.

Pixar's Up can claim one of the most moving opening scenes of any movie. Despite being released more than a decade ago, in 2009, the animation hasn't aged or lost any of its charm. In a little over 90 minutes, director Pete Docter takes us on the journey of Carl, an old widower who is seeking out Paradise Falls. Carl's trip in his flying house is made in memory of his wife, Ellie, who had always wanted to visit the falls. The film won two Oscars—Best Animated Feature and Best Original Score—but was also nominated for three more. These included Best Picture, which at the time made it only the second animated film to have received the nomination (1991's Beauty and the Beast —which is also streaming on Disney+, and most definitely worth a rewatch—was the first).

Whatever mood you're in, Disney+ has The Jungle Book to suit it. The streaming service has both the 1967 animated classic, with its catchy soundtrack and moments of humor, plus the live-action version released in 2016. The two films couldn't be more different. If you want to go for full family entertainment, pick the original, but if you're after something a little darker, the modern remake is where you should head. (Bonus fact: The entire live-action film was shot in a warehouse.)

The first volume of Guardians of the Galaxy didn't burst into the MCU until 2014, which is relatively late considering Phase One began with Iron Man in 2008. However, it's become a firm fan favorite, providing some of the Universe's most memorable (and important) characters. Quill, Rocket, Groot, Gamora, and Nebula are all distinctive and in many ways more likable than other key MCU characters. Guardians is worth returning to if you want to remember a slightly simpler time before Thanos' Snap.