Het blijkt dat de maan niet de enige satelliet van de aarde is

Als je maar één maan aan de hemel ziet, betekent dat niet altijd dat het de enige maan van de aarde is. Wetenschappers hebben ook ontdekt dat er af en toe andere hemellichamen verschijnen die tijdelijk rond onze planeet draaien, die ze 'mini-manen' noemen.

Een gezamenlijk onderzoek door wetenschappers uit de VS, Italië, Duitsland, Finland en Zweden suggereert dat er op elk willekeurig moment verschillende kleine natuurlijke satellieten rond de aarde kunnen draaien. Volgens het onderzoek zijn de meeste hiervan kleine stukjes rots die van de maan zijn afgebroken. Deze mini-manen, doorgaans ongeveer twee meter in diameter, worden gevormd door stof en gesteente dat vrijkomt bij inslagen van asteroïden op het maanoppervlak en vervolgens de ruimte in wordt geblazen. Als deze stukken groot genoeg zijn en in het zwaartekrachtveld van de aarde terechtkomen, kunnen ze tijdelijk in een baan om de aarde komen.

Waar komen mini-manen vandaan en waar gaan ze naartoe?

Volgens Chip blijven deze kleine objecten niet lang rond de aarde. Na een tijdje rond de planeet te hebben gecirkeld, vallen ze door de zwaartekracht van de zon uit het systeem of, in zeldzame gevallen, vallen ze terug op de aarde of de maan. Onderzoekers beschrijven deze tijdelijk gebonden hemellichamen als "onderdeel van een steeds veranderende dans", want wanneer er een vertrekt, kan een andere zijn plaats innemen. Volgens berekeningen bevinden er zich op elk willekeurig moment ongeveer zes tot zeven minimanen rond de aarde, elk met een diameter van meer dan een meter.

Deze bevindingen zetten ook eerdere ideeën dat minimanen afkomstig zijn uit de asteroïdengordel diep in het zonnestelsel ter discussie. Een studie uit 2018 suggereerde dat deze kleine manen afkomstig zijn uit de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter. De nieuwe studie herziet deze visie echter.

Sommige recent ontdekte minimanen vertonen vergelijkbare kenmerken als de maan. Zo vertoont Kamo'oalewa, een hemellichaam dat in 2016 werd ontdekt door de Pan-STARRS1-telescoop op Hawaï, een vrijwel identieke reflectie van het licht dat door het maanoppervlak wordt weerkaatst. Deze minimaan, met een diameter tussen de 40 en 100 meter, heeft vermoedelijk dezelfde samenstelling als de silicaatrijke rotsen op de maan. Dit suggereert dat het mogelijk een fragment van de maan is, in plaats van een typische asteroïde.

Evenzo trekt een andere minimaan, aangeduid als "2024 PT5", die op 7 augustus 2024 in een baan om de aarde kwam, de aandacht. Dit object heeft, zowel vanwege zijn relatief grote omvang als zijn lange omlooptijd, de aandacht van wetenschappers getrokken. De onderzoekers suggereren dat deze minimaan vergelijkbare kenmerken heeft als de maan en, net als Kamo'oalewa, mogelijk afkomstig is van de maan.

Het idee dat mini-manen mogelijk van de maan zijn afgebroken, komt overeen met een bestaande theorie over de vorming van de maan. Volgens dit model, bekend als de "grote-inslaghypothese", botste de aarde ongeveer vier miljard jaar geleden met een andere planeet ter grootte van Mars. Het materiaal dat door deze enorme inslag de ruimte in werd geslingerd, smolt uiteindelijk samen tot de maan. Men vermoedt dat sommige fragmenten die vandaag tijdelijk in de baan van de aarde zijn gevangen, ook sporen van dit verleden kunnen bevatten.