Planeet Kepler-725c mogelijk geschikt voor biologisch leven

De vraag of we alleen zijn in het universum is een van de meest curieuze en besproken onderwerpen in de menselijke geschiedenis. Gelukkig heeft een recente, opwindende ontdekking door Chinese wetenschappers een mogelijke aanwijzing geboden die ons een stap dichter bij het antwoord zou kunnen brengen.

Onderzoekers hebben aangekondigd dat ze sterke aanwijzingen hebben gevonden dat biologisch leven mogelijk is op een "superaarde" genaamd Kepler-725c. Wetenschappers van de Chinese Academie van Wetenschappen stellen dat Kepler-725c een massa heeft die ongeveer 10 keer zo groot is als die van de aarde en zich op een afstand van 2400 lichtjaar van ons bevindt. De planeet bevindt zich op een afstand van zijn ster die de "leefbare zone" wordt genoemd. De leefbare zone verwijst naar het gebied waar de warmte van de ster binnen een temperatuurbereik valt dat vloeibaar water mogelijk maakt. De mogelijkheid van vloeibaar water op het oppervlak van Kepler-725c betekent dat deze planeet mogelijk koolstofhoudend leven zou kunnen herbergen.

Volgens Chip wordt Kepler-725c beschreven als een "superaarde" omdat zijn massa groter is dan die van de aarde, maar kleiner dan die van ijsreuzen zoals Uranus en Neptunus. Volgens onderzoek is het oppervlak van Kepler-725c hoogstwaarschijnlijk een rotsachtige planeet, bedekt met oceanen en land. De mogelijkheid dat de planeet een waterwereld is, wordt echter niet uitgesloten. Deze planeet zou in 207,5 dagen een omwenteling rond zijn ster maken, wat betekent dat hij een jaar korter is dan die van de aarde. Bovendien is de zonnestraling die Kepler-725c van zijn ster ontvangt, door axiale verschillen ongeveer 1,4 keer zo hoog als die van de aarde. Desondanks sluit dit de mogelijkheid van leven op het oppervlak van de planeet niet uit.

De afstand tot zijn ster varieert

De baan van Kepler-725c heeft een zeer interessante eigenschap. De afstand van de planeet tot zijn ster is niet constant en verandert aanzienlijk gedurende het jaar. In het systeem waar deze planeet zich bevindt, bevindt zich een ster genaamd Kepler-725. Deze ster is veel jonger dan de zon en is slechts 1,6 miljard jaar oud. In hetzelfde systeem bevindt zich een andere planeet, Kepler-725b; deze planeet wordt gedefinieerd als een gasreus die elke 39,64 dagen één omloopbaan voltooit.

Het stersysteem Kepler-725 ontleent zijn naam aan de Kepler-ruimtetelescoop, die in 2009 werd gelanceerd en in 2018 werd stopgezet. Kepler was een baanbrekende missie op zoek naar planeten ter grootte van de aarde rond andere sterren. De meeste exoplaneten worden ontdekt met behulp van de transitmethode, waarbij de afname van hun lichtsterkte wordt gemeten terwijl ze voor sterren langs bewegen. Kepler-725c werd echter ontdekt met behulp van een andere ontdekkingsmethode, de Transit Time Variation (TTV)-methode. Deze methode analyseert kleine onregelmatigheden in de transittijden van een bekende planeet (Kepler-725b) om het bestaan ​​van nieuwe planeten te onthullen.

De TTV-methode wordt gezien als een bijzonder geschikte techniek voor kleine planeten met lange omlooptijden die met andere methoden moeilijk te detecteren zijn. Door de signalen van Kepler-725b te bestuderen, werden belangrijke gegevens verkregen over de massa en baan van Kepler-725c. Deze ontdekking betekent ook dat voor het eerst een planeet in de leefbare zone van een zonachtige ster met de TTV-methode is gedetecteerd.

Kepler-725c zou kunnen behoren tot een nieuwe klasse van potentieel bewoonbare superaardes, de zogenaamde "Hycische planeten". Men denkt dat deze planeten uitgestrekte oceanen en een waterstofrijke atmosfeer hebben. De onderzoekers zeggen dat de ontdekking een belangrijke stap voorwaarts is in de verdere uitbreiding van de zoektocht naar leven in het heelal.

Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Nature Astronomy.