Slecht nieuws van NASA's planetaire verdedigingsmissie: stenen de ruimte in geslingerd!

De Double Asteroid Redirection Test (DART), eind 2022 door NASA aangekondigd, schreef geschiedenis als een mogelijke verdedigingsmethode tegen hemellichamen die de aarde zouden kunnen bedreigen. Een klein ruimtevaartuig trof Dimorphos, een maan van de asteroïde Didymos, met een snelheid van ongeveer 22.500 kilometer per uur, waardoor deze uit zijn baan werd geslagen. Dit was een primeur voor de mensheid.

Maar in de afgelopen drie jaar hebben nieuwe gegevens over de gevolgen van de impact onverwachte resultaten opgeleverd.

ONDERDELEN DE RUIMTE INGESTUURD, EEN NIEUWE DYNAMIEK

Volgens onderzoek dat vorige week in het Planetary Science Journal werd gepubliceerd, stelde een team van astronomen onder leiding van de Universiteit van Maryland vast dat de inslag niet alleen de asteroïde van richting de andere kant heeft doen veranderen, maar ook een grote hoeveelheid gesteente de ruimte in heeft geslingerd. Sommige van deze gesteentefragmenten bleken meer dan drie keer zoveel energie te bevatten als het inslaande ruimtevaartuig.

"We zijn erin geslaagd een asteroïde uit zijn baan te slaan. De directe impact van DART veroorzaakte deze verschuiving, maar de uitgeworpen rotsen creëerden ook een extra stuwkracht van bijna gelijke omvang", aldus Tony Farnham, hoofdauteur van de studie en onderzoeker aan de Universiteit van Maryland.

Hierdoor ontstaan nieuwe fysieke dynamieken waarmee rekening moet worden gehouden bij missies ter bescherming van planeten, aldus Farnham.

Dankzij een klein ruimtevaartuig genaamd LICIACube, ontwikkeld door de Italiaanse ruimtevaartorganisatie en ingezet om het gebied na de inslag te monitoren, konden wetenschappers 104 rotsfragmenten volgen die door Dimorphos waren uitgeworpen. Deze fragmenten varieerden in grootte van 20 centimeter tot 3,6 meter. De onderzoekers merkten echter op dat deze rotsen niet willekeurig door de ruimte verspreid waren.

"We ontdekten dat de rotsfragmenten niet willekeurig over de ruimte verspreid waren. Ze waren geclusterd in twee verschillende clusters, met vrijwel geen materiaal op andere plekken. Dit suggereert dat er hier iets aan de hand is dat we nog niet begrijpen", legde Farnham uit.

WAT GEBEURDE ER VÓÓR DE BOTSING?

Onderzoekers denken dat de zonnepanelen op het DART-ruimtevaartuig vlak voor de botsing mogelijk twee grote rotsen hebben geraakt, genaamd Atabaque en Bodhran.

Jessica Sunshine, hoogleraar astronomie aan de Universiteit van Maryland, merkte op dat DART insloeg op een chaotisch gebied bedekt met grote rotsen, waardoor het uitgeworpen materiaal een filamentaire en verspreide structuur aannam.

Dankzij de Hera-missie van de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA, die naar verwachting in 2026 zal arriveren, zal de toestand van Dimorphos en omgeving opnieuw direct in kaart worden gebracht. Dit zal wetenschappers veel duidelijkere gegevens opleveren.

Sunshine benadrukt dat dergelijke details van cruciaal belang zijn bij de planning van soortgelijke toekomstige missies:

"Als we een asteroïde die op ons afkomt een bepaalde hoeveelheid moeten afbuigen, worden al deze kleine details extreem belangrijk. Je kunt het zien als een potje kosmisch biljart. Als we niet met alle variabelen rekening houden, lukt het ons misschien niet om de bal in de hole te krijgen."