Onderzoek toont aan dat de gevolgen van kolonisatie bijna 90% van de voedselecosystemen van Burrard Inlet hebben vernietigd
De familie van Michelle George vertelt dat er in de Burrard Inlet zoveel vis zit dat schepen er niet verder in kunnen varen.
"Je kunt over de ruggen van de vissen lopen om aan de andere kant van de rivier te komen", zei George.
"Na het dynamietvissen werd het compleet weggevaagd."
Uit een nieuw onderzoek , uitgevoerd in samenwerking met de səl̓ilwətaɬ (Tsleil-Waututh) Nation en de Universiteit van BC, blijkt dat de gevolgen van kolonisatie vanaf 1750, waaronder pokken, overbevissing en industrialisatie, bijna 90 procent van de voedselsystemen en -bronnen in de Burrard Inlet in Metro Vancouver hebben vernietigd.
Ecosystemen 'verwoest'Volgens onderzoekers is het onderzoek de eerste poging om de impact van kolonisatie op een ecosysteem te kwantificeren.
"Na het contact waren onze huizen verwoest. Onze levens waren verwoest, en de ecologie om ons heen ook", aldus George, medeauteur en cultureel en technisch specialist bij Tsleil-Waututh.
Medeauteur en vader van Michelle, Micheal George (spelt Micheal), cultureel adviseur bij Tsleil-Waututh, voegde eraan toe: "Je hoort eerst verhalen over overvloed, weet je wel, een grote verscheidenheid aan zeevruchten, en dan hoor je bijna niets meer."
Volgens Micheal aten de bewoners tot ongeveer 1972 mosselen op het strand van de Inlet.
"Ik heb het over het eten van mosselen op het strand, het water uit de Inlet halen en het direct op het strand koken — en het uiteindelijk helemaal niet meer mogen aanraken."
Het artikel bestudeert de periode tussen 1750 en 1980 en maakt daarbij gebruik van archeologie, historische ecologie, archiefstukken en de wetenschap van Tsleil-Waututh.
Het onderzoeksmodel schatte dat de Tsleil-Waututh in 1750 — 42 jaar vóór het contact met de Europeanen — jaarlijks meer dan 2.200 ton voedsel uit de inham oogstten, waaronder mosselen, haring, zalm, vogels en krabben, aldus een persbericht van de Tsleil-Waututh over het onderzoek.
Maar veel van die soorten, waaronder haring, steur en heilbot, werden allemaal 'uitgeroeid' — dat wil zeggen lokaal uitgeroeid — in de Burrard Inlet.
De haring verdween doordat de kolonisten tussen 1885 en 1915 dynamietvisserij toepasten.
Volgens een onderzoek uit 2023 naar de teloorgang van de visstand in Vancouver was dynamietvissen, waarbij kolonisten dynamiet vanaf een kade in het water gooiden, een geliefde methode voor het vissen op haring.
Uit het UBC-onderzoek bleek ook dat de Pacifische haring een bijzonder cultureel belang heeft als voedselbron voor veel First Nations in Brits-Columbia en als ecologisch belangrijke soort.
"Haring en zalm zijn twee van de pijlers van het traditionele səl̓ilwətaɬ-dieet en het verlies van haring- en zalmbiomassa in het ecosysteem van [Burrard Inlet] vertegenwoordigt een verlies voor de səl̓ilwətaɬ-leefwijze en voedselsoevereiniteit", aldus de studie.
Onderzoekers keken ook naar de impact van pokken. Uit rapporten bleek dat twee pokkengolven tussen de 50 en 90 procent van de Tsleil-Waututh-gemeenschap het leven kostten.
"Het model liet een dramatische verandering in de toestand van het ecosysteem zien zodra de pokkenepidemie van 1782 n.Chr. toesloeg, waardoor de populatie met 80 procent afnam, van 10.000 naar 2.000", aldus het rapport.
Volgens het rapport zijn de kolonistenpopulatie en de gevolgen voor het milieu na de epidemieën toegenomen.
Uit het onderzoek bleek ook dat het westerse wetenschappelijke inzicht in de biodiversiteit van de zeearm is gebaseerd op een verminderde toestand, omdat het dramatische verlies van bepaalde vispopulaties plaatsvond voordat de basistoestand van de zeearm werd vastgesteld.
"De situatie is nu al verwoestend", aldus Michelle George.
'Enorm verlies'Bruce Miller, emeritus hoogleraar antropologie aan de UBC, zei dat hij niet verrast is door de bevindingen van het onderzoek.
"Het is een belangrijk stuk werk", zei hij.
Miller zei dat zijn werk ter plaatse, maar ook in de Gulf Islands en Puget Sound, ook een "enorm verlies" aan kustlijn en soorten laat zien.
"Het is een boodschap aan de bredere bevolking dat zij de mensen van deze regio zijn, dat zij er de rentmeesters van zijn en dat zij zich bewust zijn van wat er is gebeurd."
Hij merkte op dat Canada een grondwettelijke verplichting heeft om de rechten en de manier van leven van de inheemse bevolking te beschermen en zei dat uit een recente rechtszaak bleek dat de cumulatieve impact van een reeks industriële ontwikkelingen een schending vormde van de rechten van de First Nations van de Blueberry River in het noorden van Brits-Columbia, zoals vastgelegd in Verdrag 8.
"[De Tsleil-Waututh-natie] zegt: 'Wij hebben het recht om jullie te laten zien wat de cumulatieve effecten zijn,'" aldus Miller.
"En man, wat hebben ze laten zien wat de cumulatieve effecten zijn. Daarom is dit belangrijk."
Michelle George heeft nog steeds hoop voor de toekomst van de Inlet.
Ze vertelde dat de gemeenschap daar zeegras heeft getransplanteerd, in de hoop dat dit de vissen ten goede zal komen.
Ook de haring is terug, zegt Michelle, en de orka's ook.
"Ik denk dat de terugkeer van orka's een groot teken is, gerelateerd aan de haring, en ook aan het ... hele voedselweb."
"Er moet van alles gebeuren, herstel, verbetering. De inlaat kan gezonder."
cbc.ca
