Przegląd WIRED: Jak Charlie Kirk zmienił konserwatywne media

Wszystkie produkty prezentowane w WIRED są niezależnie wybierane przez naszych redaktorów. Możemy jednak otrzymywać wynagrodzenie od sprzedawców detalicznych i/lub z tytułu zakupów produktów za pośrednictwem tych linków. Dowiedz się więcej.
W dzisiejszym odcinku nasza gospodyni Zoë Schiffer rozmawia ze starszym publicystą politycznym Jakiem Lahutem o śmierci Charliego Kirka i jej następstwach. Poruszane tematy to m.in. reakcja prominentnych prawicowych przedstawicieli na tę wiadomość, a także to, w jaki sposób Kirk pomógł ukształtować konserwatywnych influencerów medialnych i całą amerykańską politykę.
Możesz śledzić Zoë Schiffer na Bluesky pod adresem @zoeschiffer i Jake'a Lahuta na Bluesky pod adresem @jakelahut.writes.news . Napisz do nas na adres [email protected] .
Wspomniano w tym odcinku:Prawicowy aktywista Charlie Kirk nie żyje w wieku 31 lat, autor: Makena Kelly „Wojna nadeszła”: Skrajna prawica odpowiada na strzelaninę do Charliego Kirka wezwaniami do przemocy, autor: David Gilbert Influencerzy MAGA świętują zwycięstwo, a rachunek pokrywają wielkie firmy technologiczne, autor: Makena Kelly
Jak słuchaćPodcastu z tego tygodnia możesz zawsze posłuchać za pośrednictwem odtwarzacza audio na tej stronie, ale jeśli chcesz zapisać się bezpłatnie i otrzymywać wszystkie odcinki, oto jak to zrobić:
Jeśli używasz iPhone'a lub iPada, otwórz aplikację Podcasts lub po prostu dotknij tego linku . Możesz też pobrać aplikację taką jak Overcast lub Pocket Casts i wyszukać „uncanny valley”. Jesteśmy też na Spotify .
TranskrypcjaUwaga: Jest to zapis automatyczny, który może zawierać błędy.
Zoë Schiffer: Witamy w Uncanny Valley w WIRED. Jestem dyrektorem ds. biznesu i przemysłu w WIRED, Zoë Schiffer. Dzisiaj w programie pomijamy nasze regularne podsumowanie, aby omówić wiadomość, która od wczoraj wstrząsa krajem: zabójstwo prawicowego aktywisty Charliego Kirka. W środę Kirk został śmiertelnie postrzelony podczas wydarzenia na Utah Valley University. Był to pierwszy występ w ramach tego, co miało być ogólnokrajową trasą mającą na celu „wyposażenie studentów w narzędzia do przeciwstawiania się lewicowej indoktrynacji w środowisku akademickim”. Gospodarzem była organizacja non-profit założona przez Kirka o nazwie Turning Point USA. W momencie nagrania władze lokalne i federalne wciąż poszukują podejrzanego. Zanurzymy się w to, kim był Kirk i jak ukształtował ruch prawicowych influencerów cyfrowych i komentatorów, który zmienił nie tylko konserwatywne media, ale i całą politykę amerykańską. Dołącza do mnie dzisiaj starszy publicysta polityczny Jake Lahut. Jake, witaj w Uncanny Valley .
Jake Lahut: Cześć, Zoë. Miło cię znowu widzieć.
Zoë Schiffer: Słuchacze prawdopodobnie mają jakieś pojęcie o tym, kim był Charlie Kirk. Jest on oczywiście prawicowym aktywistą i ważnym sojusznikiem Trumpa. Ale cofnijmy się do tego, jak zyskał tak duży wpływ w kręgach konserwatywnych.
Jake Lahut: Charlie Kirk był właściwie nastolatkiem i planował iść na studia. W końcu został zauważony przez Billa Montgomery'ego, konserwatywnego aktywistę z Nebraski, który przekonał go, w sposób nie do końca odmienny od wielu ludzi z branży technologicznej, o których piszemy w WIRED, żeby powiedział: „Hej, a co, gdybyś rzucił szkołę i zajął się tym na pełen etat?”. I w krótkim czasie stał się absolutnie płodnym zbieraczem funduszy, miał świetne umiejętności oratorskie na wiecach, a potem, gdy z biegiem lat stał się o wiele bardziej sławny, wypracował markę, pod którą wszyscy go znamy. Chodził na kampusy uniwersyteckie i ustawiał się w kolejce studentów, żeby z nim debatować. I to on jest twórcą memu „Udowodnij mi, że się mylę”, bo to dosłownie jego chwyt marketingowy.
[Archiwalne nagranie audio]: Czy zatem uważa Pani, że w niektórych przypadkach kobiety stosujące wkładki domaciczne są morderczyniami?
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: Oczywiście, że nie. Oni nie są mordercami. Nie wiemy…
[Archiwalne nagranie audio]: Jaka jest więc różnica między wkładką domaciczną zabijającą poczętą zygotę a sytuacją, w której matka udaje się do ośrodka Planned Parenthood i zabija płód w swojej macicy?
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: To była właściwie najlepsza uwaga, jaką ktoś wygłosił.
Jake Lahut: Właśnie to Turning Point USA postawił sobie za cel – obalić stereotyp, że Demokraci zawsze mieli przewagę na kampusach uniwersyteckich. Zajęło to ponad dekadę, ale powoli ją osłabiali. A patrząc na to teraz, te wydarzenia przyciągały ogromne tłumy na kampusy uniwersyteckie, a Turning Point USA stało się zarówno finansową potęgą, jak i ogromnym magnesem przyciągającym uwagę Partii Republikańskiej, która starała się dotrzeć do młodych wyborców.
Zoë Schiffer: Rozumiem. OK, więc jestem prawdziwą orędowniczką wolności słowa. Chodzi o to, że jeśli wejdziesz tam, podyskutujesz ze studentami i naprawdę będziesz ich naciskać, żeby przedstawili swoje pomysły, może uda ci się zmienić zdanie niektórych osób.
Jake Lahut: Tak, zdecydowanie dążył do jakiejś formy perswazji. Wiele sposobów, w jakie nawiązywał kontakt ze studentami, polegało na trollowaniu ich lub upokarzaniu, a w gospodarce uwagi i w sposobie działania mediów społecznościowych to właśnie te klipy najczęściej dawały mu najlepsze rezultaty.
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: Czy uważasz, że mężczyźni mogą rodzić?
[Archiwalne nagranie audio]: Myślę, że-
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: Pytanie tak czy nie.
[Archiwalne nagranie audio]: Myślę, że osoba, której przy urodzeniu przypisano płeć męską, nie jest w stanie urodzić dziecka.
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: Przypisany do płci męskiej przy urodzeniu? Więc ludzie nie rodzą się płci męskiej.
[Archiwalne nagranie audio]: Myślę, że osoba-
Charlie Kirk [archiwalne nagranie audio]: Widzisz, jesteś dowodem na to, że studia to oszustwo, mój przyjacielu.
Jake Lahut: Poznałem Kirka na Konwencji Republikanów w zeszłym roku. Wcześniej zaprosił mnie do swojego studia i z nim debatowałem. Nie wiem, o czym miałaby być ta debata, bo jestem reporterem i nie miałem żadnych poglądów, które mógłbym z nim przedyskutować. Ale tak naprawdę nie korespondowałem z nim zbyt wiele. A potem, kiedy go poznałem, jego reputacja naprawdę się pogorszyła – miał w sobie ten rozbrajający urok i chciał po prostu normalnie porozmawiać, nieoficjalnie. I myślę, że najważniejszą rzeczą, z której był naprawdę znany, zarówno wśród moich znajomych, jak i wśród osób w partii, była jego popularność. Myślę, że powodem, dla którego wielu osobom w partii spodobało się to, co miał do zaoferowania, nie było tylko to, że był to apel do młodszych wyborców, studentów, czy coś w tym stylu, ale to, że uczynił politykę bardziej atrakcyjną dla młodszych konserwatystów w sposób, który moim zdaniem jest nieco pomijany, zwłaszcza jeśli dowiadujesz się o nim dopiero niedawno lub znasz tylko jego bardziej prowokacyjne i radykalne wypowiedzi, które były całkowicie częścią jego tożsamości. Ale naprawdę sprostał tej osobistej reputacji jako całkiem rozsądny facet, który szczerze, niemal do przesady, uwielbiał debatować z ludźmi, którzy się z nim nie zgadzali.
Zoë Schiffer: Opowiedz mi o tym, co się u ciebie wczoraj działo. Poznałaś tę osobę w realu, zajmujesz się polityką od dawna. Oczywiście, wydaje mi się, że sytuacja staje się coraz bardziej spolaryzowana, bardziej napięta, bardziej brutalna. Widzimy coraz więcej takich incydentów. Ale jakie było twoje pierwsze wrażenie, gdy ta wiadomość się rozeszła?
Jake Lahut: Od razu pomyślałem, że to bardzo źle. Ktoś mnie pytał, jak wytłumaczyłbyś to komuś, kto albo dopiero co dowiedział się, kim jest Charlie Kirk, albo po prostu nie wie, kim on jest? Powiedziałbym, że jeśli znasz Rusha Limbaugha z jego szczytu kariery jako konserwatywnego prezentera radiowego, to trochę tak, jakby Rush Limbaugh z pokolenia milenialsów został zamordowany, a konsekwencje tego, spiskowe myślenie i narastające napięcie wokół drugiej wojny domowej, bardzo szybko by się nasiliły. Myślę, że widzieliśmy to w wielu zakątkach internetu i wiem, że porozmawiamy o tym więcej w tym programie, ale pomyślałem sobie – mam nadzieję, że się mylę – że to może być ważne wydarzenie, które będzie miało wpływ na to, co się wydarzyło przed i po, i do którego będziemy wracać.
Zoë Schiffer: Tak, tak. Widziałam mnóstwo tej retoryki, szczególnie na X, jakby nie było odwrotu. To punkt zwrotny, nie nadużywając tego określenia. Ale jedna rzecz, która naprawdę utkwiła mi w pamięci, to to, że od razu zobaczyliśmy wpływowych komentatorów z lewicy i prawicy, którzy z całego serca potępili morderstwo, tak mi się wydawało. Ale widzieliśmy też prominentne głosy prawicy, które natychmiast zaczęły wskazywać palcem na lewicę, twierdząc, że ich retoryka jest częściowo winna. Na przykład Elon Musk napisał na X, że lewica to „partia morderstw”. Co w tym utkwiło ci w pamięci? Czy byłeś w ogóle zaskoczony?
Jake Lahut: Nie, wiele z tego wydawało się bardziej błyskawiczną i wyrafinowaną wersją tego, co widzieliśmy po zamachu na życie Trumpa w Butler w Pensylwanii zeszłego lata. I naprawdę nie mogę przecenić, jak bardzo jest to istotne dla współczesnej Partii Republikańskiej Trumpa i ruchu konserwatywnego, że w zasadzie dekada nazywania ich nazistami, faszystami i tym podobnymi rzeczami uczyniła ich życie nie do zniesienia, mimo że są u władzy. To coś więcej niż poczucie krzywdy. I myślę, że wielu z tych ludzi słusznie uważa teraz, że samo bycie konserwatystą, bycie identyfikowanym jako konserwatysta, głoszenie konserwatywnych idei czyni z ciebie prześladowaną klasę polityczną w Ameryce. Właśnie w to wielu z nich naprawdę wierzy. Prezydent Trump dosłownie nazwał go męczennikiem w swoim wczorajszym wystąpieniu.
Zoë Schiffer: Tak, słyszałam to od kilku różnych osób, ale najbardziej u Trumpa. Biorąc pod uwagę, kim był Kirk i w jakiej rzeczywistości politycznej obecnie żyjemy, te prowokacyjne wezwania do wojny domowej nie są całkowicie szokujące, ale wciąż jest to sytuacja, która wstrząsnęła ludźmi o różnych poglądach politycznych. Na przykład wczoraj widziałam, że Hasan Piker, lewicowy streamer na Twitchu, odwołał swój nadchodzący występ w Dartmouth College w ramach środków ostrożności. Jestem ciekawa, co o tym sądzisz i na co będziesz zwracać uwagę w ciągu najbliższych kilku tygodni.
Jake Lahut: Tak, właściwie Hasan miał pojawić się z Charliem Kirkiem na tym wydarzeniu w Dartmouth. I tu właśnie, moim zdaniem, mogłoby się zacząć… Używam tu określenia „spirala” w znaczeniu zaostrzenia środków bezpieczeństwa, co skutecznie prowadziłoby do mniejszej liczby kontaktów między wyborcami a politykami, między reporterami a politykami. I to jest coś, o czym informowałem dla nas kilka miesięcy temu, kiedy zamordowano spikera Izby Reprezentantów Minnesoty. Rozmawiałem z demokratycznymi ustawodawcami i kandydatami, którzy niestety rozważali wydanie znacznie większych pieniędzy na bezpieczeństwo i prawdopodobnie nie organizowaliby wcale lub ograniczaliby bardziej dostępne wydarzenia, takie jak festyn powiatowy lub miejsce, gdzie zwykli wyborcy mogliby podejść i po prostu z nimi porozmawiać. Myślę, że już zaobserwowaliśmy ten trend. A teraz zastanawiam się nad dwojakim aspektem kontynuacji tego trendu, a także nad wczesnym punktem dyskusji, który widzimy wśród niektórych konserwatystów, którzy w efekcie uznaliby Partię Demokratyczną za organizację terrorystyczną, a także nad konsekwencjami tego i tym, jakie to może mieć konsekwencje dla wolności wyborów, i jakie działania administracji mogłyby to uzasadnić. Naprawdę trudno mi pojąć, jak daleko to może zajść, skoro od nagrania do tej pory minęło zaledwie 24 godziny.
Zoë Schiffer: Tak, tak. Niektóre z tych pomysłów brzmią zupełnie niedorzecznie, gdy się je wypowiada, ale biorąc pod uwagę ludzi, którzy o nich mówią, warto potraktować je poważnie. Po przerwie zagłębimy się w to, jak Kirk ukształtował nowe pokolenie prawicowych postaci i influencerów, którzy zmienili konserwatywne media i politykę amerykańską, jaką znamy. Witamy ponownie w Uncanny Valley . Nazywam się Zoë Schiffer i dołącza do mnie dziś starszy publicysta polityczny, Jake Lahut. Jake, właśnie omówiliśmy, co wydarzyło się na początku tego tygodnia po śmierci Charliego Kirka i jakie były reakcje prawicy i nie tylko. Poruszyliśmy również kwestię, jak Kirk zyskał sławę dzięki współpracy z Turning Point USA. Jedną z głównych rzeczy, które zrobiła organizacja, jest wspieranie i szkolenie prawicowych influencerów. Jak bardzo więc faktycznie poruszyli oni igłę w polityce konserwatywnej?
Jake Lahut: Zrobili spory krok naprzód. Poza tym, o czym wspominałem wcześniej, o tym monumentalnym wysiłku, jaki podjęli, by osłabić Partię Demokratyczną pod względem entuzjazmu i środków przeznaczonych na zachęcanie studentów do głosowania, zaczęli faktycznie wyszukiwać i rozwijać prawicowe talenty, a obecnie mają w Kongresie jednego ze swoich największych kandydatów. Anna Paulina Luna z Florydy, o której wspominałem wcześniej, zaczynała jako sponsorka TPUSA. Od 2019 roku zrekrutowali i przeszkolili co najmniej 400 influencerów, co w tym sensie przypomina inkubator w Dolinie Krzemowej. A oto nazwiska, o których mogliście słyszeć: Alex Clark, Benny Johnson, Candace Owens, a do tego dochodzi kunszt Kirka w zbieraniu funduszy, który według danych z 2024 roku przyniósł ponad 85 milionów dolarów. Naprawdę nie sądzę, żeby dało się wystarczająco podkreślić, jak bardzo ta strategia pomogła Republikanom. Jej kulminacja nastąpiła w 2024 roku, ale lepiej ją rozumieć jako trwający ponad dekadę proces zdobywania poparcia wśród młodszych wyborców.
Zoë Schiffer: Co to oznacza dla tradycyjnych prawicowych mediów, takich jak na przykład Fox News? Czy to ich zamiennik, czy też działa w tandemie?
Jake Lahut: Myślę, że to bardziej w parze. Program Foxa był zdominowany przez wczorajsze zabójstwo Kirka. Myślę, że dla wielu głównych postaci Foxa, takich jak Charlie Kirk, i chyba w szerszym uniwersum filmowym Turning Point USA, te młodsze postacie są naprawdę ważne, bo myślę, że dla wielu bardziej uznanych, konserwatywnych prezenterów telewizyjnych, którzy budują widownię i zaczynają się przedstawiać ludziom, którzy nie oglądają telewizji na kanapie w domu każdego wieczoru. I to jest również coś interesującego, ponieważ Demokraci od jakiegoś czasu próbują robić różne wersje tego, a jak wspomnieliśmy wcześniej, powszechnie uważano, że Demokraci zawsze będą mieli przewagę w postaci młodszych wyborców. Myślę więc, że bardzo ciekawie będzie zobaczyć, czym Turning Point USA stanie się po tym; i w jakim stopniu te drzwi, które otworzył, mogłyby zostać wykorzystane przez postać o innym profilu, innej charyzmie, być może bardziej radykalnej w niektórych kwestiach. Powstała więc tu całkiem uzasadniona, niemal próżnia władzy, ponieważ był on wyjątkową postacią w tym aspekcie konserwatywnej polityki.
Zoë Schiffer: Zdecydowanie. Stworzenie nowej gałęzi prawicowych mediów skierowanych do młodszej publiczności jest niewątpliwie kluczowym elementem spuścizny Kirka. Jest też spuścizna, którą pozostawił w polityce, jak choćby jego retoryka wobec osób transpłciowych, imigrantów, czy kwestia prawa do aborcji. Te rzeczy naprawdę utkwiły mi w pamięci. Opowiedz mi o tym, o tym śladzie, jaki mógł pozostawić.
Jake Lahut: Tak, myślę, że w tym wizerunku są pewne sprzeczności, które widzimy po tym przerażającym incydencie. Z pewnością jest on przedstawiany w niemal święty sposób po swojej śmierci, a myślę, że częściowo wynika to z faktu, że był organizatorem, a nie kandydatem, więc nigdy nie był poddawany kontroli ani nie musiał podejmować trudnych decyzji politycznych. Zawsze skupiał się na ekonomii uwagi, pozyskiwaniu funduszy i frekwencji wyborczej. Myślę więc, że teraz pamięta się go głównie za jego szczere zaangażowanie na rzecz wolności debaty i chęć do nawiązywania niekomfortowych osobistych interakcji z ludźmi, którzy w przeciwnym razie mogliby ze sobą nigdy nie rozmawiać lub nie zgadzać się w kwestiach politycznych. Ale jest też wiele rzeczy, które powiedział o kontroli broni, na przykład, że w zasadzie warto, parafrazując to, co powiedział, dopuszczać pewną liczbę zgonów z powodu broni palnej, aby chronić Drugą Poprawkę. Kiedyś zapytano go, czy jedna z jego córek, która miała wtedy 10 lat, gdyby została zgwałcona i zaszła w ciążę, chciałaby, żeby ją donosiła? I zasadniczo odpowiedział, że tak, że musiałby urodzić dziecko. Innym obszarem, w którym moim zdaniem mógł wywrzeć największy wpływ, dodając krótko, jest jego pogląd na temat tego, czym są studia i czym jest młoda dorosłość, bardzo różniący się od tego, co zazwyczaj słyszymy od młodych ludzi zaangażowanych w politykę. Przedstawił pozytywną wizję studiów dla młodych ludzi. Wizja ta była w zasadzie skierowana do kobiet, które powinny iść na studia tylko po to, żeby znaleźć męża i to właściwie wszystko. Ale on przedstawiał taki pogląd, że: „Hej, w Ameryce mówi się wam, że kariera, harówka i harówka są najważniejsze. Ja jestem tu po to, żeby wam powiedzieć, że po prostu załóżcie rodzinę i miejcie dzieci”. Widzieliśmy niedawno sondaże NBC News, w których mężczyźni z pokolenia Z uznali posiadanie dzieci za swój priorytet numer jeden, a żadna inna grupa demograficzna nie. Podczas gdy kobiety z pokolenia Z wymieniły litanię innych problemów, takich jak stabilna kariera, dobre samopoczucie psychiczne i tak dalej. To wątek jego spuścizny, który moim zdaniem warto śledzić, ponieważ był on po prostu jednoosobową sensacją na kampusach uniwersyteckich. I nie sądzę, żeby ktokolwiek od razu go zastąpił, ale jeśli chcemy zrozumieć, jak naprawdę zmienił naszą politykę, wykraczając poza analizę jednych wyborów czy serii cytatów, które wygłosił, to przyjrzałabym się temu, że jest wielu młodych ludzi, którzy naprawdę podziwiają tego faceta. Możesz ich wielu znać, ale po prostu nie słyszałeś o nich, dopóki to się nie stało, i to może bardzo dobrze skończyć się tym, co pozostanie w pamięci na długo po Charliem Kirku.
Zoë Schiffer: Jake, bardzo dziękuję, że dołączyłeś do mnie dzisiaj.
Jake Lahut: Zoë, dziękuję bardzo.
Zoë Schiffer: To nasz dzisiejszy program. Linki do wszystkich historii, o których mówiliśmy w notatkach do programu, znajdziecie tutaj. Adriana Tapia wyprodukowała ten odcinek. Amar Lal z Macrosound zmiksował ten odcinek. Kate Osborn jest naszą producentką wykonawczą. Chris Bannon jest szefem globalnego działu audio w Condé Nast, a Katie Drummond jest globalną dyrektorką redakcyjną WIRED.
wired