100 lat temu naukowcy przewidzieli, jak długo będziemy żyć

W 1921 roku kanadyjski lekarz Frederick Grant Banting zrewolucjonizował przebieg cukrzycy, odkrywając sposób na wyizolowanie insuliny od zwierząt. To odkrycie uwieczniło Bantinga, weterana I wojny światowej i byłego chłopca z farmy, w historii medycyny i sprawiło, że choroba, która wcześniej zabijała 80 procent dzieci przed okresem dojrzewania z cukrzycą, stała się możliwa do opanowania.

Podczas gdy te przełomy podsycały marzenie o wydłużeniu ludzkiego życia, odkrycie teorii zarazków w latach 80. XIX wieku zapoczątkowało złoty wiek w bakteriologii, a nowa era w medycynie rozpoczęła się wraz z identyfikacją witamin, opracowaniem szczepionek i transformacją znieczulenia w chirurgii. Tak więc idea nieśmiertelności zaczęła być przedmiotem debaty.

John E. Lodge w wywiadzie dla magazynu Popular Science w lipcu 1925 r. powiedział:

„Dzięki nauce, oczekiwana długość życia wzrasta z roku na rok. Dlaczego nie mielibyśmy mierzyć życia w stuleciach jednego dnia?”

Twierdzono, że śmierć można pokonać za pomocą zmian enzymów i przeszczepów organów.

DZISIEJSZE BADANIA

Podczas gdy współcześni naukowcy wciąż pracują nad zatrzymaniem, a nawet odwróceniem procesu starzenia, w badaniu przeprowadzonym w Singapurze wykazano, że długość życia myszy wydłużyła się o 25% poprzez zablokowanie białka IL-11.

Na Uniwersytecie w Rochester przeniesiono geny długowieczności z golców nagich do normalnych myszy, dzięki czemu mogły żyć dłużej i zdrowiej.

Metformina, związek chemiczny pozyskiwany z ziela kozieradki, jest obecnie wiodącym lekiem w leczeniu cukrzycy typu 2 i jest obecnie badany pod kątem jego potencjału spowalniania chorób związanych z wiekiem.

100 LAT WIEDZY NA TEMAT STARZENIA SIĘ

Pod koniec XIX wieku biolog ewolucyjny August Weismann zaproponował, że komórki mogą dzielić się skończoną liczbę razy i że starzenie się ma biologiczne podstawy. Teoria ta została potwierdzona w latach 60. W latach 80. badacze tacy jak Shinya Yamanaka opracowali techniki przeprogramowania w celu odmłodzenia komórek. Obecnie metody te stanowią podstawę potencjalnych metod leczenia, które mogłyby odwrócić proces starzenia.

JAK REALNE JEST ŻYCIE TYSIĄCLETNIE?

Choć postępy naukowe są obiecujące, większość z nich sprawdziła się jedynie w warunkach laboratoryjnych i na krótko żyjących zwierzętach, a zastosowanie ich u ludzi nadal wydaje się skomplikowanym i długotrwałym procesem.